The Invisible Woman (2013)

Regie: Ralph Fiennes | 111 minuten | biografie, drama, romantiek | Acteurs: Felicity Jones, Ralph Fiennes, John Kavanagh, Tom Attwood, Susanna Hislop, Tom Burke, Tommy Curson-Smith, David Collings, Michael Marcus, Kristin Scott Thomas, Perdita Weeks, Richard McCabe, Gabriel Vick, Mark Dexter, Joseph Paxton, Sophie Russell, Christos Lawton, Gwendolen Chatfield, Charissa Shearer, Amber Batty, Jeremy Assouly, Declan Walker, John Joe Bitcliffe, Harry Harmon, Joseph Harmon, Joanna Scanlan, Tom Hollander

De onzichtbare vrouw uit de titel is de geheime maîtresse van de wereldberoemde schrijver Charles Dickens. Vastgeroest in zijn huwelijk, vindt de vrijzinnige Dickens (Ralph Fiennes, die ook de regie op zich heeft genomen) nieuw elan bij de jonge toneelactrice Nelly Ternan (Felicity Jones). De relatie mag echter niet wereldkundig gemaakt worden, de reputatie van de beroemde schrijver staat immers op het spel. Maar ook voor de actrice zou de schande van een dergelijke relatie het eind van haar carrière betekenen. De oudere Nelly neemt de toeschouwer in een reeks flashbacks mee het verleden in, naar de tijd waarin de affaire tot een hoogtepunt kwam.

‘The Invisible Woman’ is een typisch Engels kostuumdrama. Decors, rekwisieten en de kostuums geven een groot gevoel van authenticiteit. Het Engeland van laat negentiende eeuw komt daardoor echt tot leven. Het oprechte acteerwerk en de melancholische belichting bevestigen dat gevoel. Maar doordat de film redelijk getrouw de werkelijkheid representeert, wordt ‘The Invisible Woman’ eveneens erg beschrijvend. De relatie tussen de twee hoofdpersonages wordt op een lineaire manier, van begin tot eind, geopenbaard. Daardoor zit de film in een strak keurslijf. Het frappante is dat in de film zelf, tijdens het repeteren van een toneelstuk, wordt gepropageerd om zoveel mogelijk artistieke vrijheid in acht te nemen. Een streven waar ‘The Invisible Woman’ niet aan voldoet. De afstand tot de personages blijft daardoor te groot, ondanks de veelvuldige close-ups. De onkunde om een duidelijk perspectief te kiezen versterkt de objectivering van de karakters. De personages worden passieve schaakstukken zonder ziel.

Het liefdesverhaal dobbert gestaag verder, maar door de afstand tot de personages krijgt het nergens de gewenste impact. De vraag rijst of deze amoureuze vertelling dan wel zo interessant is. Dat de historische figuur Dickens er een liefje op nahield was in die tijd eigenlijk al geen publiek geheim meer. Eventuele spanning van het uitkomen van de verboden liefde is er dan ook niet. Het helpt dan ook niet mee dat de twee meest significante momenten pas tegen het eind van de film te zien zijn. De moeizaam hiërarchische connectie tussen Dickens en zijn minder gewaardeerde collega Wilkie Collins heeft wellicht een grotere diepgang dan dit platgetreden liefdeskroniek. Dickens zijn interessante voorliefde voor het metafysische en het mystieke blijven eveneens onderbelicht. Hoewel de cinematografie gestroomlijnd is, met veel camerabewegingen en occasioneel een rappe montage, overstijgt ‘The Invisible Woman’  nergens de pure degelijkheid. Regisseur Fiennes houdt het in alles obligaat.

Dickens – naast het schrijven van boeken schreef, regisseerde en acteerde hij ook in toneelstukken, had hij zijn eigen tijdschrift, droeg hij voor uit eigen werk en kwam hij actief op voor de minderbedeelden – blijft wonderwel een gesloten, eendimensionaal personage. Ook de interne wereld van zijn geheime liefde Nelly blijft voor de toeschouwer verboden terrein. ‘The Invisible Woman’ ziet er aan de buitenkant vlekkeloos uit, van binnen is het echter een grijze, emotieloze brij.

Wouter Los

Waardering: 2

Bioscooprelease: 27 maart 2014