The Kill Team (2019)

Recensie The Kill Team CinemagazineRegie: Dan Krauss | 87 minuten | actie, drama | Acteurs: Nat Wolff, Alexander Skarsgård, Adam Long, Jonathan Whitesell, Brian Marc, Osy Ikhile, Rob Morrow, Anna Francolini, Elham Ehsas, Tunji Kasim, Zackary Momoh, Taz Yassin

De ene ontstaansgeschiedenis is de andere niet. In 2013 maakte regisseur Dan Kraus ‘The Kill Team’, een documentaire over een peloton Amerikaanse soldaten in Afghanistan. Dit peloton maakte zich schuldig aan moorden op onschuldige burgers, waarbij het bewijzen vervalste om niet gepakt te worden. Dit blijft allemaal ongestraft totdat groepslid Adam Winfield besluit om de misstanden te melden. Vanaf dat moment is hij zijn leven niet meer zeker.

Zes jaar na de release van de documentaire besloot Kraus om opnieuw een versie van ‘The Kill Team’ te maken, nu als fictief oorlogsdrama. Adam Winfield heet hier Andrew Brigman, een jonge soldaat die klaar is om af te reizen naar Afghanistan. We volgen hem op zijn eerste patrouilles en maken samen met Andrew kennis met de nieuwe pelotonssergeant Deeks. We ontdekken dat Deeks tegelijk griezelig is en charmant, meelevend en onbarmhartig, groepsmens en dictator. En samen met Andrew leren we wat de prijs is als je rechtvaardigheid belangrijker vindt dan groepsbelang.

Of de documentaire beter is dan het drama weten we niet. Wel weten we dat deze versie van ‘The Kill Team’ veel dingen goed doet. De film mist het hysterische van veel oorlogsfilms en wisselt rustige scènes in het kamp af met iets drukkere scènes op patrouille. Ook de paar geweldsscènes zijn nooit over the top. Wat de film ook goed doet is het vermijden van zwart/wit-karakters. Hoewel sergeant Deeks geen aangenaam personage is, begrijpen we dat hij teveel oorlogsellende heeft gezien om nog normaal te functioneren. Met alle ellende van dien. De muziek past bovendien goed bij het sfeertje en de acteurs doen het allemaal prima.

Wat ‘The Kill Team’ nog het allerbeste doet, is het confronteren van de kijker. In een film die gaat over onmogelijke dilemma’s word je als kijker geconfronteerd met net zo’n onmogelijkheid. We willen dat Andrew in leven blijft, maar we weten dat dit alleen kan als hij meedoet aan de moorden. Het maakt dit drama prettig ongemakkelijk, een gevoel dat je zelden tegenkomt bij de meer doorsnee oorlogsfilm. Het enige dat je deze film kunt aanrekenen is dat het niets nieuws vertelt over de oorlog, maar dat het nog eens samenvat wat we al weten. Dat doet het dan wel heel sterk.

Henny Wouters

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 31 oktober 2019
VOD-release: 27 februari 2020 (Pathé Thuis)