The King of Staten Island (2020)

Recensie The King of Staten Island CinemagazineRegie: Judd Apatow | 137 minuten | komedie, drama | Acteurs: Pete Davidson, Bel Powley, Ricky Velez, Lou Wilson, Moises Arias, Carly Aquilino, Marisa Tomei, Maude Apatow, Robert Vidal III, Angus Costello, Pauline Chalamet, Lynne Koplitz, Joseph Paul Kennedy

Schrijver en regisseur Judd Apatow, de man achter films als ‘The 40 Year Old Virgin’ (2005) en ‘Knocked Up’ (2007), staat voornamelijk bekend om zijn komedies over nietsnutten en verschoppelingen. Zijn films worden veelal bevolkt door personages die weigeren om op te groeien en in de rol van kind blijven hangen. Op een gegeven moment komt er voor deze karakters een probleem om de hoek kijken, wat niet botert met hun huidige bestaan. Een conflict is geboren. Veel filmmakers zouden vervolgens een dramatische invalshoek inslaan met hun film, maar Apatow blijft vaak hangen in seksgrapjes en een overvloed aan popcultuur referenties. Het mag je als kijker nooit echt raken van hem. Met de Adam Sandler-film ‘Funny People’ (2009) liet Apatow zien dat hij het wel degelijk meer in zijn mars had, maar aangezien dit project bij lange na niet zo winstgevend was als zijn andere films was het voor hem al snel weer over met het verkennen van de diversiteit in het filmlandschap.

Maar nu, ondanks dat hij sommige van zijn gebruikelijke struikelblokken nog niet van zich af heeft kunnen slaan, heeft Apatow met ‘The King of Staten Island’ een nieuwe poging tot een serieuze film gewaagd. Het resultaat is een aangename verassing. Ja, er zijn nog altijd flauwe grapjes en inspiratieloze referenties, maar Apatow heeft zijn nieuwe film wel iets anders geschonken: een hart. Hoofdrolspeler Pete Davidson, bekend van Saturday Night Live, werkte mee aan het script, dat is gebaseerd op ervaringen uit zijn eigen leven. De film, waarin Davidson het karakter van Scott Carlin speelt, is een eerbetoon aan zijn overleden vader. Zijn vader kwam namelijk om het leven tijdens een reddingmissie na de aanslagen van 11 september 2001, waar hij als brandweerman te hulp schoot. Deze tragedie liet grote sporen achter op de destijds nog jonge Pete, wat erg voelbaar is in deze film.

‘The King of Staten Island’ is een verbeelding van hoe Pete’s leven eruit had kunnen zien als hij nooit zijn liefde voor komedie had gevonden. Scott Carlin is namelijk iemand die nooit over het verlies van zijn vader is gekomen. Hij heeft zijn middelbare school niet afgemaakt en is inmiddels ver in de twintig. Scott woont nog altijd thuis bij zijn moeder en investeert al zijn tijd in het kijken naar cartoons en het roken van wiet met zijn vrienden. Wanneer zijn moeder (Marisa Tomei) met Ray (Bill Burr) begint te daten, die toevallig ook werkzaam is als brandweerman, valt dit niet goed bij Scott. Hij begint al snel “roet in de relatie te gooien”, wat tot heel wat komische, maar ook dramatische momenten leidt.

De grootste meerwaarde van ‘The King of Staten Island’ is de rol van Davidson, die hier een authentiek en geloofwaardig personage belichaamt. Scott Carlin is geen vriendelijk persoon. Hij is een neuroot en een profiteur. Iemand die je het liefst een schop onder zijn kont zou willen geven. Maar ondanks al zijn tekortkomingen, blijf je als kijker sympathie voor hem houden. Er is namelijk een existentieel verdriet voelbaar achter Scott, een gevoel van pijn en eenzaamheid, dat weerklinkt in de omgeving van de film, de niet altijd even florissante New Yorkse wijk Staten Island. Het personage biedt een mate van psychologische diepgang dat vaak ontbreekt aan de karakters van Apatow. Davidson laat zijn personage een geloofwaardige lijn lopen, soms als een droevig figuur, dan weer als cynische lolbroek, maar te allen tijde met gevoel en volle overtuiging.

‘The King of Staten Island’ is een film die bij velen in de smaak zal vallen, mede door de juiste balans tussen komedie en drama en de goede rol van Davidson. Is er dan toch nog kritiek? Ja. Zo vallen sommige plotelementen iets te vaak in herhaling en is de speelduur met 137 minuten aan de lange kant, om nog maar te zwijgen over de al reeds vermelde Judd Apatow-mankementen. Er is voor de filmmaker nog duidelijk ruimte om te groeien. Maar precies zoals het verhaal over Scott Carlin aantoont, komt deze groei altijd geleidelijk tot stand, met discipline en wilskracht. ‘The King of Staten Island’ is in dat opzicht een goed begin voor Apatow. Hopelijk weet de regisseur dit niveau vast te houden.

Len Karstens

Waardering: 3

Bioscooprelease: 25 juni 2020
DVD- en blu-ray-release: 11 november 2020