The Lake House (2006)
Regie: Alejandro Agresti | 99 minuten | drama, romantiek, fantasie | Acteurs: Keanu Reeves, Sandra Bullock, Shohreh Aghdashloo, Nathan Adloff, Willeke van Ammelrooy, Mike Bacarella, Richard C. Bozek, Frank Caeti, Bill Chamberlain, April Chancy, Lynn Collins, Matthew Burton Coyle, Tavares Davies, Brandon DeShazer, Matt Dworzanczyk, Scott Elias, Steve Figg, Diane Frances Fisher, Lori Ann Gerdish, Thaddeus Griebel, Caitlin Harrington, Patricia E. Harrington, Justin D. Jones, Ernie Lang, Debra Langland, Alexandra LoRusso, Cynthia Kaye McWilliams, Ebon Moss-Bachrach, India Neilan, Nora Newbrough, Jennifer OBrien, Christopher Plummer, Rikki Ragland, Joshua Rollins, Jonathan Samuels, Jessica Schlobohm, Jason Billy Simmons, Michelle Schleger, Monica Szaflik, Dylan Walsh, Alan Bovinett, Angie Craft, Alan Deutsch, Sue Durso, John R. Haley, Billy Jackson, Theophilus Jamal, Giorgiana Jianu, Andy-John G. Kalkounos, Bob Kolbey, Maceo Morgan, Haley Nero, Aaron J. Patton, Angelina Riposta, January Scarpino, Gary Sedlock, Sean Skowronsky, Ron Valdez, Andrea N. Winters
The Lake House is een mooi glazen huis aan het meer. Voor dr. Kate Forster (Sandra Bullock) is het bewonen ervan afgelopen als ze een baan aanneemt in de grote stad Chicago, waar ze gaat werken in een ziekenhuis. Voor Alex Wyler (Keanu Reeves) wordt het verhuizen als het over is met Kate en hij inziet dat het leven een vervolg moet krijgen. Het glazen huis staat symbool voor transparantie maar dat is schijn. Het glas houd je namelijk tegen als je de werkelijkheid wilt aanraken. Vanuit die optiek is Kate’s stap om naar de stad te gaan interessant. Zoals ze zelf zegt houdt ze iedere relatie op afstand. Zo ook dus de relatie met Alex: in dit geval komt dat door de tijd. Hij blijkt de bewoner voor haar geweest te zijn en er is bijna twee jaar afstand.
Alex’ vader Simon (Christopher Plummer), die het huis ontworpen en gebouwd heeft, heeft zijn zoon behoorlijk gefrustreerd in zijn jeugd. Ooit woonde het gezinnetje veilig in het glazen huis maar Simon vond zijn loopbaan en groeiende aanzien in de architectenwereld steeds belangrijker worden. Het gezin ging hier aan onderdoor, Alex’ moeder liep weg, weg uit het glazen huis. Sindsdien beschouwde Simon zijn (ex)vrouw als dood, (wat ze niet veel later ook ging), maar dit gedrag heeft Alex zijn vader nooit kunnen vergeven. Ook Alex verlaat uiteindelijk het glazen huis pas als hij klaar is om de werkelijkheid weer in te gaan en klaar is voor relaties. Dan is zijn vader al overleden en is de relatie op tijdafstand met Kate voorbij. Hij begint eindelijk aan een maatschap met zijn veel jongere broer Henry (Ebon Moss-Bachrach) die ook een veelbelovend architect is, net als Alex zelf overigens.
In de film is er hoofdzakelijk aandacht voor de briefwisseling tussen de twee hoofdrolspelers. Als ze begrijpen hoe het zit met de tijd die tussen hen in staat, gaat het vooral over in gezwijmel hoe ze elkaar toch zouden kunnen ontmoeten. Want heel langzaam groeit het besef dat je niet wilt schaken met je hond ’s avonds of gevangen wilt zitten in een glazen kooi. je wilt met je liefde samen zijn. Kate is de eerste die inziet dat dit niet gaat. De vraag die nu speelt is of je de overtuiging en het doorzettingsvermogen moet hebben om te wachten op die ene kans, die ene liefde die voorbij komt. Het boek “Persuasion” van Jane Austen symboliseert dit en loopt als een rode draad door de film.
Bullock en Reeves geven hun rol weinig diepgang, ze spelen zoals we van ze gewend zijn: prettig om naar te kijken. Zo is ook de film. Een prima film om je te vermaken. En maak je vooral niet te druk over de juistheid van de dingen. Het gegeven is absurd, maar wordt serieus behandeld. De ontknoping is weinig verrassend, maar toch prettig.
Miranda van der Hoek
Waardering: 3
Bioscooprelease: 20 juli 2006