The Last Bus (2021)

Recensie The Last Bus CinemagazineRegie: Gillies MacKinnon | 86 minuten | drama | Acteurs: Timothy Spall, Phyllis Logan, Natalie Mitson, Ben Ewing, Patricia Panther, Steven Duffy, Saskia Ashdown, Scott Campbell, Anne Kidd, Aila Gavin, Matt Costello, Adam Mitchell, Helen Windsory Quinn, Finn Weatherstone, Colin McCredie, Ronan Doyle, Kirsty Eila McIntyre, Jack Brown, Dee Maxwell, Ayla Sherrif, Marnie Baxter, Sheila Grier, Lynn Kennedy, Patsy Blower, Manjot Sumal, Kevin Mains, Maryam Hamidi, Olivia Fenton

Hoewel het niet waar is, hadden de personen verantwoordelijk voor de marketing van ‘The Last Bus’ best kunnen vermelden dat de film ‘gebaseerd op een waargebeurd verhaal’ is, want je gelooft direct dat dit bijzondere verhaal iemand echt overkomen is. Een hoogbejaarde man wil een belofte aan zijn overleden vrouw nakomen en reist daarvoor van het uiterste puntje van Schotland naar het uiterste puntje van Engeland, per bus. Truth is stranger than fiction, aldus naar verluidt Lord Byron, maar in dit geval is het toch echt fictie. Tom Harper is een verzinsel van tv-schrijver Joe Ainsworth.

In de rimpelige huid van Tom kruipt TImothy Spall. De acteur, zelf een zestiger ten tijde van de opnames van ‘The Last Bus’, moet een negentigplusser voorstellen en dat gaat hem goed af. Met de samengeknepen ogen, stramme lichaamsbewegingen en natuurlijk dankzij de make-upafdeling is hij een overtuigend oud baasje. Maar Tom is ooit jong geweest. Aan het begin van de film, en met regelmatige flashbacks, zien we hoe hij als jonge man (gespeeld door Ben Ewing) gehoor geeft aan het verzoek van zijn vrouw Mary (Natalie Mitson) haar zover mogelijk hiervandaan te nemen.

Tom en Mary worden samen oud, we zien de terugkerende, voor sommige mensen geruststellende, voor anderen gekmakende, rituelen die hun leven kenmerken. Maar een slechtnieuwsgesprek bij een dokter, als het stel al op leeftijd is, maakt een eind aan de idylle en niet veel later vindt Tom zijn vrouw dood in de tuin. En nu dus die reis. Met enkel een bruinleren koffertje en een klein notitieboekje, waarin in een keurig vrouwenhandschrift de etappes van de reis vermeld staan, stapt Tom van de ene bus over op de andere. Dat is soms wachten op een verbinding, en dan weer een overnachting op een ooit eerder bezochte plek. Het levert een stroom aan herinneringen (en dus emoties) op, maar ook teleurstellingen, omdat niet alles gaat zoals verwacht. En zoals je zult voorspellen ontmoet Tom heel wat mensen, die geraakt worden door zijn empathie en daadkrachtig optreden.

Het leuke hieraan is dat Tom een social media-fenomeen wordt, zonder dat hij dat zelf doorheeft. Hij bezit hoogstwaarschijnlijk niet eens een smartphone, laat staan dat hij Instagram, Twitter of TikTok heeft. Het doel van de reis is niet heel erg spannend of opzienbarend, maar terwijl het bij soortgelijke roadmovies gaat om ‘de reis op zich, niet het doel’, is dat bij ‘The Last Bus’ voor de hoofdpersoon nu precies wel het geval. Het feit dat hij zoveel mensen in hun hart heeft geraakt, doet er voor hem niet toe, hij heeft zich nergens anders voorgedaan dan hij is en ziet deze ontmoetingen dan ook niet als speciale situaties. ‘The Last Bus’ is daarom net een tikkeltje anders dan anders. Afgezien van de hoofdrol is de rest van de cast adequaat, maar de liefde tussen Mary en Tom, zowel in de tegenwoordige tijd als in de flashbacks, komt niet helemaal uit de verf. Gelukkig hebben we Timothy Spall, die de perfecte acteur voor deze vriendelijke senior met een missie is en op wiens schouders de film makkelijk te dragen blijkt.

Monica Meijer

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 21 juli 2022
DVD-release: 29 november 2022