The Lazarus Child (2004)

Regie: Graham Theakston | 90 minuten | drama | Acteurs: Andy Garcia, Frances O’Connor, Angela Bassett, Harry Eden, Christopher Shyer, Daniella Byrne, Jaimz Woolvett, Justin Louis, Robert Joy, Geraldine McEwan, Stephen McHattie, Kyla Anderson, Gillian Carfra, Mark Caven, Julian Christopher, Alexa Fox, Nicholas Gecks, Andrew Kushnir, Andy Maton, Greg Lawson, Shonah Mhene, Ciaran O’Driscoll,Genelle Williams

Gebaseerd op een boek van Robert Mawson, verwijst de titel natuurlijk naar het Bijbelse verhaal van Lazarus, de man die door Jezus tot leven werd gewekt. ‘The Lazarus Child’ is een moedige film over een moeilijk onderwerp geworden. Hoe ver zijn doktoren en ouders bereid te gaan om een kind te redden dat in coma ligt? De ouders in kwestie, Jack Heywood (Garcia) en zijn vrouw Alison (O’Connor) doen verbeten pogingen om hun dochtertje Frankie (Byrne) uit haar coma te laten ontwaken. Het gezin woont in Engeland en wordt gecompleteerd met zoon Ben (Eden). Jack en Alison hebben relatieproblemen, omdat Jack is vreemdgegaan. Hij slaapt op zijn werk, maar ook met zijn vliegmaatschappij gaat het niet bepaald voor de wind. In het begin vormen de ouders dan ook allesbehalve één front, maar Alison’s fanatieke houding om de best mogelijke hulp te krijgen, laten Jack toegeven aan haar wensen. De reguliere geneeskunde kan hen niet helpen en de behandelend arts, een formele Brit (Gecks), schijnt hen ook niet te willen helpen. Dan horen ze van een assistent dat er in Canada een particuliere kliniek, waar dokter Elizabeth Chase (Bassett) een experimentele behandeling voert om in coma geraakte personen terug te brengen.

Gezien het onderwerp (toch een beetje het karakter van een B-film) had de film heel gemakkelijk in een woensdagavond film van RTL4 kunnen verzanden, maar het interessant uitgewerkte basisgegeven en het puike acteerwerk van de cast weet een hoger niveau aan te brengen dan de zoveelste tranentrekker. Hoewel enkele morele kanttekeningen over de behandeling van coma-patiënten wel gemaakt worden, blijven deze aan de oppervlakte. En een ander moreel punt wordt helemaal genegeerd: dat de behandeling van dr. Chase maar liefst 10.000 dollar per week kost en dat betekent dat alleen de zeer rijken zich haar behandeling kunnen veroorloven. Zoals bijvoorbeeld de senator (Joy) wiens zoon door overmatig drugsgebruik in coma is geraakt. Als de behandeling niet werkt en de jongen komt te overlijden, zet de senator een procedure in gang om de kliniek te laten sluiten. Dit subplotje leidt tot de steeds ongeloofwaardiger wordende ontknoping, die enigszins afbreuk doet aan de sterke opbouw die eraan vooraf ging. Ben speelt in die ontknoping een cruciale rol en Eden zet een fantastische prestatie neer als de getormenteerde jongen. Hij voelt zich verantwoordelijk voor het ongeluk van zijn zusje en zijn gedrag is alleszins logisch voor een jongen in zijn positie (behalve dan de Draco Malfoy-look die hij zich aanmeet).

Aan het einde komt ook een andere schijnbaar losse draad terug, als in een flashback blijkt dat dr. Chase zelf een broertje had dat in coma raakte na door het ijs gezakt te zijn en haar ouders besloten om de behandeling te stoppen. Op zich is het al jammer dat de schrijver/scenarist zich door zo’n makkelijke gimmick laat verleiden (alsof een arts niet gedreven kan zijn zonder overleden familielid als inspiratie), maar ook dat dit van groot belang blijkt te zijn in de afloop. Dan wordt, zoals al eerder gezegd, enkele zeer onrealistische situaties op elkaar gestapeld, waarbij de omsingeling van het ziekenhuis door de politie ’s avonds laat en een gesimuleerd hartinfarct van de meegereisde oma (McEwan) nog de minste zijn. Jammer daardoor van het voorheen boeiende verhaal en het sterke acteerwerk van vooral Garcia en O’Connor. De meeste lof echter voor de jonge Eden, die jongen heeft nog een mooie toekomst voor zich in de filmwereld.

Hans Geurts