The Lucky Ones (2008)
Regie: Neil Burger | 108 minuten | drama, komedie, oorlog | Acteurs: Tim Robbins, Rachel McAdams, Michael Peña, Molly Hagan, Mark L. Young, Howard Platt, Arden Myrin, Coby Goss, John Heard, Katherine LaNasa, Susan Yeagley, Emily Swallow, John Diehl
Een Amerikaanse film over soldaten die thuiskomen na gewond te zijn geraakt in Irak… Dan verwacht je al snel standaard clichés over heldendom of een politiek statement. Gelukkig; niets van dat alles in deze sympathieke roadmovie van regisseur Neil Burger (‘The Illusionist’, 2006).
In ‘The Lucky Ones’ volgen we drie soldaten die in Irak gewond zijn geraakt en naar huis mogen. Éen van hen – de al op leeftijd zijnde Cheaver (Tim Robbins) – voorgoed, de andere twee – T.K. (Michael Peña) en Colee (Rachel McAdams) – krijgen een maand verlof. De drie ontmoeten elkaar in het vliegtuig en als alle vluchten vanaf New York blijken te zijn geannuleerd besluiten ze hun reis naar huis samen in een huurauto te vervolgen.
Eenmaal terug in de ‘echte wereld’ komen ook de privéproblemen van de drie aan het licht. Cheavers vrouw blijkt haar leven zonder hem vorm te hebben gegeven en wil van hem scheiden. Daarnaast is zijn zoon toegelaten bij een vooraanstaande universiteit, maar heeft hij daar nog wel 20.000 dollar voor nodig… De macho T.K. moet zijn verloofde gaan vertellen dat hij door een granaatscherf geen erectie meer kan krijgen en vreest daardoor grote problemen. En de naïeve Colee heeft haar vriend verloren in de oorlog en wil zijn dure gitaar terugbrengen naar zijn ouders. Stiekem hopend dat ze daar in de familie wordt opgenomen, aangezien ze met haar eigen moeder geen contact meer heeft.
Wat volgt is een avontuur dwars door Amerika, waarbij drama, humor en spanning elkaar afwisselen. Een vriendschap ontstaat en samen worden ze bovendien geconfronteerd met de verschillende reacties van mensen wanneer die horen dat ze in Irak hebben gezeten. De een is duidelijk dankbaar, door de ander worden ze recht in hun gezicht uitgelachen.
‘The Lucky Ones’ is een film waar erg veel in zit, maar toch niet continu weet te boeien. Je kunt lachen (het bezoek aan de kerk, de picknick in de Rocky’s), meeleven (de thuiskomst van Cheaver) en huiveren (de aanrijding), maar de film heeft geen echte spanningsopbouw waardoor het lastig is om tot het einde geconcentreerd te blijven. Dat is vaker een probleem bij roadmovies, maar toch is het ook hier een minpuntje.
Een dikke plus daarentegen zijn de uitgesproken karakters van de hoofdpersonen. Ze zijn erg verschillend, maar passen toch ook wel weer leuk bij elkaar. Gedurende de film leer je ze kennen als ware het echte, bestaande figuren. Dat maakt het verhaal realistisch en erg down-to-earth. Geen overbodige jus, op enkele overbodige en slechte special effects na. Het verhaal wordt ook nergens zoet en clichés worden opzichtig vermeden. Daarbij zijn de shots van de omgeving – zeker in de Rocky Mountains en Las Vegas – mooi en sfeervol geschoten. Erg fijn!
Het gaat dus om de hoofdpersonen; hun geschiedenis in de oorlog blijft onderbelicht en is slecht bijzaak. De acteurs die de hoofdrollen vervullen doen dat over het algemeen erg goed. McAdams knalt zoals altijd van het scherm af, maar moet zich soms wel erg opzichtig als ‘stoere chick’ profileren. Dat is jammer, want wanneer ze weer eens roept “dat ze wel weer over een wapen zou willen beschikken” maakt dat haar een stuk minder geloofwaardig. Michael Peña is ook prettig om naar te kijken, maar Tim Robbins levert verreweg de grootste prestatie met zijn vertolking van de soms volledig de weg kwijt zijnde Cheaver.
De film laat de oorlog dus politiek gezien verder met rust. Alhoewel… Het slot pakt voor twee van de drie soldaten behoorlijk onlogisch uit. Is dit dan toch een verkapte ‘boodschap’ van de makers?! Het advies is om dit gewoon te negeren. Dan heb je een eerlijke, menselijke film waarbij je jezelf er stiekem op betrapt dat je aan het einde toch naar een vervolg verlangt.
Brian Ligtvoet
Waardering: 3.5