The Man Who Sold His Skin (2020)
Regie: Kaouther Ben Hania | 104 minuten | drama | Acteurs: Yahya Mahayni, Dea Liane, Koen De Bouw, Darina Al Joundi, Christian Vadim, Wim Delvoye, Monica Bellucci, Saad Lostan, Jan Dahdouh, Marc de Panda, Najoua Zouhair, Husam Chadat
Een visum voor Europa krijg je niet zomaar. Dat ondervindt Sam Ali, een Syriër die de oorlog in zijn vaderland is ontvlucht en nu verveeld rondhangt in de Libanese hoofdstad Beiroet. Wat hem in leven houdt is de herinnering aan Arbeel, zijn geliefde die na een gearrangeerd huwelijk met een diplomaat is vertrokken naar Brussel. Dus wil Sam ook naar België. Maar hoe komt hij aan een visum voor dat land?
Dan ontmoet hij de kunstenaar Jeffrey de Godefroi en diens aalgladde assistente Soraya. Jeffrey belooft Sam een visum voor Europa en een comfortabel leven als hij een kunstwerk op zijn rug mag tatoeëren. Sam moet zich dan wel beschikbaar houden als levend kunstwerk voor tentoonstellingen, fotoreportages en internationale tournees. Sam gaat akkoord, en niet veel later verschijnt een schilderij op zijn rug met een even verrassend als passend onderwerp.
Deze plot van ‘The Man who Sold his Skin’ zal bij menigeen herinneringen oproepen aan de (ietwat overschatte) kunstsatire ‘The Square’ van Ruben Östlund. Meer belezen kijkers zullen wellicht denken aan het verhaal ‘Skin’ van Roald Dahl. Maar geen van beide vergelijkingen doen deze film van regisseuse Kaouther Ben Hania recht. ‘The Man Who Sold His Skin’ is veel meer dan een satire op de kunstwereld. En waar het verhaal van Roald Dahl louter drijft op anekdote, is dit een plot met veel meer lagen.
De grootste charme van ‘The Man Wwho Sold His Skin’ zit hem niet in die gelaagdheid. Het zit in de subtiele uitwerking en de originele details: een levend kunstwerk tussen levenloze beelden, merchandise van het bizarre schilderij, de problemen die er komen wanneer je niet een canvas gebruikt maar een levende ondergrond. Ook het acteerwerk is van hoge kwaliteit, waarbij de onbekende Dea Liane (Arbeel) de show steelt. En dan zijn er nog de beeldschone en originele beelden. Dat begint al in de bijzondere openingsscène en gaat zo de hele film door. Iets tussen Wes Anderson, Steven McQueen en Danny Boyle in.
Beetje jammer dat het einde wat afgeraffeld en ongeloofwaardig aanvoelt en dat Kaouther Ben Hania wel erg veel aanstipt in deze film. Vluchtelingenproblematiek, de ongemakkelijke mores van de kunstwereld, hedendaagse slavernij en wat al niet. Boeit verder niet, voor zo’n beeldschone, intelligente en originele film past slechts een enkele aansporing: gaat dat zien!
Henny Wouters
Waardering: 4
Bioscooprelease: 14 oktober 2021