The Medusa Touch (1978)

Regie: Jack Gold | 105 minuten | drama, thriller, fantasie | Acteurs: Richard Burton, Lino Ventura, Lee Remmick, Harry Andrews Alan Badel, Marie-Christine Barrault, Jeremy Brett, Michael Hordern, Gordon Jackson, Michael Byrne, Derek Jacobi, Robert Lang, Avril Elgar, John Normington, Robert Flemyng, Philip Stone, Malcolm Tierney, Norman Bird, Jennifer Jayne, James Hazeldine, Wendy Gifford, Shaw Taylor, Gordon Honeycombe, Mark Jones, Maurice O´Connell, Frances Tomelty, Brook Williams, Victor Winding, Anthony Blackett, Denyse Alexander, John Flanagan, Stanley Lebor, Ian Marter, George Innes, Cornelius Bowe, Adam Bridges, Joseph Clark, Earl Rhodes, Christopher Burgess, Matthew Long, Colin Rix

Vraagje: het is 1978, je bent regisseur van een horrorfilm en je bent op zoek naar een mannelijke hoofdrolspeler die slechtheid uitstraalt en een gemene kop heeft. Wie wil je dan? Groot kans dat je je zinnen zet op Richard Burton, de karakteracteur uit Wales en dubbele ex van Elisabeth Taylor. Regisseur Jack Gold had geluk en strikte Burton voor de rol van de getormenteerde Morlar, die het vermogen heeft om alles en iedereen te kunnen vernielen waar hij zijn zinnen op zet.

Burton, wiens turbulente persoonlijke leven van overmatig drankgebruik en meerdere huwelijken zich laat lezen in zijn gelaat, is de eenling, de zonderlinge figuur die beschikt over destructieve krachten. Zijn ouders snappen hem niet, zijn vriendinnetje begrijpt hem niet en zelfs zijn vrouwelijke psychiater (Remmick) onderschat lange tijd de waarschuwingen die Morlar aan de buitenwereld afgeeft. Morlar bezit een kracht die telekinese heet: de kracht om je omgeving te beïnvloeden met je gedachten. Maar Morlar gebruikt die kracht tegen iedereen die hem dwarszit, waardoor zijn leraar, zijn psychiater en zelfs zijn ouders in levensgevaar komen.

Sterk is dat regisseur Gold gebruik maakt van verrassende scènewisselingen. Regelmatig kijk je naar een scène waarin twee personen het hebben over Morlar en ineens zie je de bezwete, getormenteerde kop van Burton in beeld… dat is schrikken! Daarnaast maakt Gold gebruik van suggestie, waardoor je als kijker van alles kunt bedenken bij een vliegramp die Morlar eigenhandig heeft veroorzaakt. Veel meer dan wat losse beelden van een neergestorte jumbo zie je niet, maar het gevoel bekruipt je dat Burton hoe langer hoe gekker wordt en hij tot alles in staat zal zijn.   Burton is met afstand de beste acteur van de cast van ‘The Medusa Touch’. Het is een raadsel waarom men de Fransman Lino Ventura kiest als inspecteur die geobsedeerd raakt door de krankzinnige Morlar. En ook Remmick (‘The Omen’, 1978) heeft al eens betere rollen gespeeld. Zelfs haar handelsmerk, wijd open staande, blauwe ogen, helpt haar hier niet om een grote indruk achter te laten. Maar toch is dit een bijzondere film, die zijn kracht haalt uit het steeds gekkere karakter van Burton en zijn omgeving (ouders, leraren, psychiater, politiechef) die geobsedeerd raakt door hem. Al met al is ‘Medusa’ een echt product van de jaren zeventig: het is een op religieuze fundamenten gestutte triller, waarin de gestoorde ziel Morlar voor god speelt en de mens betaald zet voor zijn onnadenkende en oneerlijke handelen. De film ademt ook een grote weerzin jegens instituten als de overheid en de kerk en met name de kerk krijgt aan het einde van de film te maken met de allesvernietigende krachten van Morlar. Is er iemand in staat om zijn zieke geest te beteugelen? Kijk deze film, het zal de moeite waard zijn.

Robbert Bitter

Waardering: 4

Bioscooprelease: 31 augustus 1978