The Mule (2014)

Regie: Tony Mahony, Angus Sampson | 85 minuten | komedie, misdaad, drama | Acteurs: Hugo Weaving, Angus Sampson, John Noble, Leigh Whannell, Ewen Leslie, Geoff Morrell, Georgina Haig, Noni Hazlehurst, Nick Farnell, Marney McQueen, Dave Lawson, Emma-Jane Newton, Alex Menglet, Ilya Altman, Brendan Bacon, Maria Volk

Je zal maar zo’n ezel zijn. Ray Jenkins (Angus Sampson, eveneens co-regisseur), een naïef mamma’s kindje, besluit onder zachte dwang van zijn oude buurtmaatje Gavin (Leigh Whannel) voor het snelle geld te gaan als drugskoerier. Een verkeerde beslissing, maar om de juiste redenen, want hij wil zijn armlastige ouders (moeder: kaartschulden en vader: alcoholist) financieel lucht bezorgen. Dus smokkelt hij twintig bolletjes drugs vanuit Thailand, waar hij en zijn voetbalmaten op trip zijn gesponsord door nachtclubeigenaar Pat Shepherd (John Noble uit ‘Fringe’). Terug op Australisch grondgebied valt Ray door de mand bij de douanecontrole. Hij wordt door twee federale agenten, gespeeld door Hugo Weaving (uit ‘The Matrix’) en Ewen Leslie, vastgehouden in een naburig motel. Zij denken dat Ray wel snel met ‘het bewijs’ op de proppen komt. Maar Ray en zijn pro deo advocate Jasmine (Georgina Haig) hebben andere plannen. “He is planning to sit this one out.” En, dus niet: SHIT this one out. Zijn zevendaagse opsluiting wordt twee keer verlengd, maar Ray weet de boel op slinkse wijze ten goede te keren.

‘The Mule’ (ezel/drugskoerier) is gebaseerd op waargebeurde feiten. Regisseurs Sampson en Tony Mahony hebben hier voor een deel hun eigen draai aan gegeven. Zeg maar een ‘maagomdraai’, want de film bevat een paar slecht verteerbare scènes. In deze zwarte komedie draait het om een slechte vriend uit het verleden, een hebberige crimelord, twee niet zo aardige politierechercheurs, bemoeizieke ouders en een ambitieuze advocate. Natuurlijk kan deze mix van personages niet bestaan zonder dat er een paar slachtoffers vallen. De subtitel van ‘The Mule’ luidt: “It’s what’s inside that counts.” En dat is een waarheid als een koe. We zien Ray steeds krampachtiger proberen zijn maaginhoud binnen te houden. Zo koppig als een ezel probeert hij de zege binnen te slepen.

‘The Mule’ zal niet als klassieker de filmgeschiedenis halen, maar dat pretendeert deze rolprent ook niet. Met zijn verrassende einde is het een ‘hardboiled crime comedy drama’,  te vergelijken met werk van de Coen Brothers. Ster Hugo Weaving verliest zich iets teveel in zijn ‘bad cop’-spel. Ook de Russische rechterhand van crimeboss Pat, vechtersbaas Victor, is  te dik aangezet. Voor de rest worden de rollen naar behoren ingevuld en krijgen we een apart inkijkje in de wondere wereld van drugs smokkelen.

Geen toilethumor in ‘The Mule’, verre van.  Het is een tikkende tijdbom, wie trekt aan het langste eind? Alles leuk en aardig hoor, maar als gewone sterveling hoef je niet altijd alles te slikken….

Ruud Stift

Waardering: 3

DVD-release: 21 juli 2015