The Ninth Gate (1999)

Regie: Roman Polanski | 133 minuten | thriller | Acteurs: Johnny Depp, Frank Langella, Lena Olin, Emmanuelle Seigner, Barbara Jefford, Jack Taylor, José López Rodero, Tony Amoni, James Russo, Willy Holt, Allen Garfield, Jacques Dacqmine, Joe Sheridan


Johnny Depp werd beroemd door allerlei knotsgekke typetjes te spelen. Zijn grote doorbraak beleefde hij door zijn vertolking van de dronken Captain Jack Sparrow in de alweer veel te lang durende ‘Pirates of the Caribbean’ franchise. Deze immer uitdijende saga is de broodwinning van mijnheer Depp wiens magie langzaamaan wegebt. Zonde, want de beste man had ooit zoveel meer te bieden dan het aan de lopende band spelen van karikaturale personages. Vóór irritante figuren als The Mad Hatter, Tonto, Mortdecai en Willy Wonka bestonden er karakterstudies en volwaardige personages. Zijn even aandoenlijke als emotionele vertolking van pulpregisseur Ed Wood in de gelijknamige film uit 1994 bijvoorbeeld behoort tot Depps beste rollen. Ook zijn spel in ‘The Ninth Gate’ laat een acteur – en geen zichzelf parodiërende kopieermachine – zien.



In ‘The Ninth Gate’ speelt Depp Dean Corso. Deze ietwat morsige man zoekt in opdracht van rijkelui naar zeldzame boeken die hij op niet de meest nette manieren ‘overneemt’. Als de enigmatische Boris Balkan (Frank Langella) hem benadert, verandert Corso’s leven op slag. Zijn opdrachtgever vraagt hem een uitermate zeldzaam satanisch boekwerk te zoeken. Voordat hij het weet, zit Corso diep in de problemen en krijgt hij met moord en duivelse praktijken te maken.



‘The Ninth Gate’ is een occulte thriller die ten tijde van de release al een beetje oubollig aandeed. Je verwacht eerder dat deze film uit de jaren 70 komt. Dat ligt aan het trage tempo, onverklaarbare plotwendingen (die niet netjes aangekondigd worden en later uitgebreid uitgelegd worden) en de mysterieuze sfeer. Niks mis mee, want de hand van Roman Polanski is onmiskenbaar aanwezig. Deze film speelt continu met de verwachtingen van het publiek en is niet bang om daar niet aan te voldoen. Dit is geen crowdpleaser, maar een film met ballen die zijn eigen weg kiest. Het sterke spel van Langella en Depp – die een behoorlijk nare antiheld neerzet – houden je echter altijd bij de les. Het tempo is af en toe redelijk loom, maar saai wordt het nooit.



De broeierige ambiance en de steeds geheimzinniger wordende situaties blijven tot het eind boeiend. Bij vlagen is deze film spannend te noemen en bekruipt je een gevoel van onbehagen. Er klopt iets niet, maar wat precies is iets waar je je vinger niet op kunt leggen. ‘The Ninth Gate’ is een acquired taste zoals dat zo mooi heet. Niet voor iedereen geschikt, maar de fijnproever zal dit best wel eens een goed te pruimen film vinden. Deppadepten die deze Amerikaan pas sinds ‘Pirates of the Caribbean’ volgen, moeten deze film sowieso maar eens checken – als ze dat al niet gedaan hebben – want hun held toont zich hier een capabel acteur. Tijd voor een tweede deel?

Frank v.d. Ven

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 31 mei 2000