The Pacifier (2005)

Regie: Adam Shankman | 91 minuten | actie, komedie, familie, thriller | Acteurs: Vin Diesel, Lauren Graham, Faith Ford, Brittany Snow, Max Thieriot, Morgan York, Carol Kane, Chris Potter, Brad Garrett, Kegan Hoover, Logan Hoover, Bo Vink, Luke Vink, Tate Donovan, Scott Thompson

Met Vin Diesel lijkt Hollywood een nieuw uithangbord gevonden te hebben voor films die een groot en vast publiek aanspreken. De man heeft een transraciale uitstraling en kan zowel mannen als vrouwen naar de bioscoop lokken die tien jaar terug op Jean-Claude Van Damme of Arnold Schwarzenegger af zouden zijn gekomen.

Het recept is gebaseerd op een goede sportschool, maar de aldaar verworven spiermassa moet wel voor een goed doel worden aangewend. Met ‘The Pacifier’ probeert Diesel zijn eenzijdige cv alvast wat te verbreden, net als Schwarzenegger deed met bijvoorbeeld ‘Kindergarten Cop’. Arnie bewees dat je met een gevestigde reputatie als vechtmachine best anderhalf uur in een kleuterschool kunt rondhobbelen zonder een deuk in je imago op te lopen; zijn torso was er breed genoeg voor. Sterker nog: vele vrouwenharten lieten hun laatste bedenkingen tegenover de Oostenrijkse Californiër varen en er hoefde geen logopedist aan te pas te komen.

Ook anno 2005 heeft de fragiele kinderwereld nog behoefte aan een goede spierbundel om zich tegen het overal lonkende kwaad te beschermen en ziedaar ‘The Pacifier’. Met milde humor en goedaardige strengheid – er kraken hoogstens wat botten – laat Diesel zich opsluiten met een verweesde middenklassenfamilie die wel wat discipline kan gebruiken; om de feelgoodfactor nog wat op te voeren wordt Gilmore-moeder Laura Graham in eenzelfde rol op gevoerd als in de Net 5-serie.

De garantie op een rinkelende kassa veroorzaakt wel een behoorlijke luiheid bij de filmmakers. Zij lijken ‘America’s Funniest Home Video’s’ als graadmeter genomen te hebben voor het humorniveau – ‘The Pacifier’ is met nadruk een familiefilm – en achteraf moeten we concluderen dat Diesel’s cool niet helemaal ongeschonden uit de strijd is gekomen. Op komisch gebied worden enkele forse uitglijers gemaakt, met name omdat Vin er zo serieus bij kijkt. Wanneer een van zijn jeugdige protégés bijvoorbeeld met een blote kont uit de ballenbak komt duikt ‘navy seal’ Shane Wolfe als een volleerde ‘baywatch’ achter de zoekgeraakte poepluier aan, om die vervolgens als een trofee weer op te dissen; dat Wolfe van de oudste puberdochter af weet te blijven past nog in de lijn van de film, maar is een onverklaarbaar staaltje zelfbeheersing; de jankmomenten in ‘The Pacifier’ zijn ronduit schrijnend en hadden geknipt moeten worden, tenzij de makers een campklassieker beoogden, maar dat laatste bepaalt de kijker. De reacties van het sneakpubliek variëren vooralsnog van mistroostig tot melig. Sympathieke vent wel, die Vin, maar nog geen Schwarzenegger; hij zou moeten solliciteren bij “Gilmore Girls”.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 2

Bioscooprelease: 28 april 2005