The Peacemaker (1997)

Regie: Mimi Leder | 124 minuten | actie, thriller | Acteurs: George Clooney, Nicole Kidman, Marcel Iures, Aleksandr Baluyev, Rene Medvesek, Armin Mueller-Stahl, Gary Werntz

De plot van ‘The Peacemaker’ is dun, heel erg dun. Voor de honderdduizendste keer in de filmgeschiedenis stelen terroristen een nucleair wapen en het is de taak aan George Clooney en Nicole Kidman om de wereld te redden, nou ja, Manhattan dan. Ook de relatie tussen de twee hoofdrolspelers wordt clichématig neergezet. Het begint met de stroeve samenwerking die uitgroeit tot een ‘onverwachte’ romance. Echte originaliteit is niet te vinden in deze film, maar gelukkig zijn er nog pluspunten.

Twee van die pluspunten zijn toch wel Clooney en Kidman. Hoewel de karakters die voor hen zijn geschreven niet echt diepgaand zijn weten ze er beiden wat van te maken. Ook de chemie tussen de twee zit goed, de glimlach van Clooney en de geërgerde blik van Kidman zijn een leuke combinatie. Samen slepen ze je door de moeilijke punten die de film kent, en dat zijn er nogal wat, waar je anders snel naar de afstandbediening had gegrepen. De cast is overigens helemaal in orde. Marcel Iures (‘Mission Impossible’, ‘Hart’s War’) krijgt de rol van ‘bad guy with the bomb’ maar Iures weet er een sympathiek personage van te maken. Verder is er een kleine rol voor Armin Mueller-Stahl (‘The Game’).

De spanning is dan ook geheel te danken aan de spelers. Na de intelligente samenwerking van de hoofdrolspelers begint een kat-en-muis spel dat voorspelbaar maar lekker spannend is. De climax komt net als bij de meeste bommenfilms met het ontmantelen van het nucleaire geval met zo’n mooi rood tellertje dat langzaam naar de nul loopt. Tijdsdruk, muziek die het ritme van je hart langzaam omhoog helpt en goede acteerprestaties maken het heerlijk om naar te kijken.

‘The Peacemaker’ hangt van clichés aan elkaar en is erg voorspelbaar. Hierdoor ontstaan zwakke punten in de film die opgevangen moeten worden door de cast. Dit gebeurt gelukkig wel en de film bereikt het uiteindelijke doel, namelijk entertainen. Een goede film om een avondje verveling tegen te gaan, maar niet veel meer dan dat.

Alex van Wankum

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 6 november 1997