The Queen of Black Magic – Ratu Ilmu Hitam (2019)

Recensie The Queen of Black Magic CinemagazineRegie: Kimo Stamboel | 99 minuten | horror | Acteurs: Ario Bayu, Hannah Al Rashid, Adhisty Zara, Muzakki Ramdhan, Ari Irham, Ade Firman Hakim, Sheila Dara Aisha, Tanta Ginting, Miller Khan, Imelda Therinne, Salvita Decorte, Giulio Parengkuan, Shenina Cinnamon, Yayu A.W. Unru, Ruth Marini, Gisellma Firmansyah, Putri Ayudya

Hanif, een tamelijk gegoede inwoner van de Indonesische hoofdstad Jakarta, is met zijn vrouw en drie kinderen op weg naar het afgelegen weeshuis waar hij als kind opgroeide. Wat lijkt op een normale autorit, inclusief het onvermijdelijke gesteggel tussen de kids, krijgt een andere wending als ze onderweg iets aanrijden. Een korte check wijst uit dat het slachtoffer een hert is. Wat de familie echter mist, is het dode meisje dat in de greppel naast de weg ligt.

Eenmaal aangekomen bij het weeshuis maken we kennis met de twee beste jeugdvrienden van Hanif (die in hetzelfde weeshuis opgroeiden), hun eega’s, de bedienden van het weeshuis, twee van de tieners die er nu wonen en de oude, stervende eigenaar van het instituut. Regisseur Kimo Stamboel neemt zich de tijd om alle karakters te introduceren, waardoor het een tijdje duurt aleer er echt iets gebeurt in ‘The Queen of Black Magic’. Na de eerste griezelige verhalen over demonen en een in een kamer opgesloten krankzinnige vrouw die nogal vaardig was in het toepassen van zwarte magie, gooit Stamboel alle remmen los en volgen de gruwelijke gebeurtenissen elkaar in sneltreinvaart op.

Grote duizendpoten die in en uit lichamen kruipen, een behoorlijk expliciet in beeld gebracht geval van zelfmutilatie en een bus vol dode en verminkte kinderen; de film schotelt je geregeld taferelen voor die niet geschikt zijn voor tere zieltjes. Het gebruik van slimme effecten en soms verrassende camerastandpunten zorgt ervoor dat ‘The Queen of Black Magic’ uitstekend slaagt in zijn opzet: een gevoel van chaos, paniek en afgrijzen creëren dat de hoofdrolspelers tot totale ontreddering brengt. Ook de belichting en locatie zijn prima: een oud, spaarzaam verlicht gebouw waar de verf langzaamaan van de muren begint te bladderen.

Hoewel ‘The Queen of Black Magic’ niet vernieuwend is binnen het Aziatische horrorgenre, is het een effectieve, prima gefabriceerde griezelfilm die de juiste balans houdt tussen suspense en bodyhorror. Een aangename zit voor de liefhebbers van het genre en een film die duidelijk beter is dan de gemiddelde horrorproductie van Amerikaanse of Europese bodem.

Frank Heinen

Waardering: 3.5

Speciale vertoning: Imagine Filmfestival 2021