The Quiet Girl – An Cailín Ciúin (2022)

Regie: Colm Bairéad | 96 minuten | drama | Acteurs: Carrie Crowley, Andrew Bennett, Catherine Clinch, Michael Patric, Kate Nic Chonaonaigh, Joan Sheehy, Tara Faughnan, Neans Nic Dhonncha, Eabha Ni Chonaola, Carolyn Bracken, Pádraig Ó Se, Breandán Ó Duinnshleibhe, Sean Ó Súilleabháin, Aine Hayden, Elaine O’Hara, Marion O’Dwyer, Jessica Joannides, Roise Crowley

Het kinderoog kan hele volksstammen naar het verleden transporteren, die ene tijd waarin de aardbeien nog smaakten naar wat je uit de natuur plukte. Zo beetje als in ‘Falcon Lake’ (Charlotte Le Bon, 2023) komt de relatief onbekende Ierse regisseur Colm Bairéad met die ene transformerende zomer gedrenkt in warme okerkleuren waarin een verlangen suddert naar iets onbekends, dat soms zonder enige waarschuwing je overneemt. En evenals bij ‘Aftersun’ (Charlotte Wells, 2023) vervoert filmmaker Bairéad het publiek heel behendig met de afgesneden blik van een kind die loert naar de wereld van volwassen en daarvan dingen opneemt als een spons.

1981, op het Ierse platteland. De negenjarige Cáit (Catherine Clinch) moet zich staande zien te houden tussen haar oudere zussen en een op komst zijnde baby. De familie heeft het niet breed en vader is veel liever buitenshuis dan dat hij samen met moeder het gezinsleven bestiert. Cáit is het stille muisje van het gezin die sociaal en op school moeilijk meekomt. Bovendien plast ze in bed. Het liefst verschuilt het schuchtere meisje zich in de open groene weides. De hoogzwangere moeder ziet het inmiddels niet meer zitten met de bedplasser. In overleg met haar man besluit ze om Cáit bij familie van haar kant, tante Eibhlín (Carrie Crowley) en oom Seán (Andrew Bennett), onder te brengen voor de zomer. Totdat de baby er is. De fiere tante ziet het helemaal zitten, oom Seán een stuk minder. Onder de toegewijde zorg van haar tante bloeit het teruggetrokken meisje beetje bij beetje op. Echter, hoewel tante Eibhlín haar nichtje nog zo vertelde dat het ongezond is om geheimen te hebben in een gezin, gaan de twee vijftigers zelf gebukt onder een groot geheim.

Ook al ken je nauwelijks iets van de Ierse geschiedenis, heeft regisseur Bairéad het Ierland van begin jaren tachtig heel geloofwaardig neergezet. Bovendien spreken de meeste personages Iers, wat de eigenheid en eigenaardigheden van de Cáits omgeving, sterk benadrukt. Het voelt zelfs een tikje sprookjesachtig, ook omdat de Ieren in deze film, als ze al spreken, veelal fluisteren. De opgelepelde reis door de tijd neigt naar de eiland-sensualiteit van het vroege werk van de Nieuw-Zeelandse filmmaker Jane Campion en het licht poëtische sociaalrealisme van de Britse Clio Barnard: het land van Cáit is even echt als fictief en puur maar verre van ongecompliceerd. Net als Campion en Barnard doorspekt regisseur Bairéad zijn film met ongewone alledaagse details. Echter, alsof hij enigszins terugschrikt van het prijswinnende bronmateriaal voor de film, het korte verhaal ‘Foster’ van Claire Keegan, omarmt Bairéad het mysterieuze niet helemaal.

Het dromerige ‘The Quiet Girl’ is een ragfijn drama over zonderlingen en een weemoedige blik op een Ierland dat zich een tijd lang vrij geïsoleerd van de wereld voort zwoegde. Alles in de film, van het acteren tot aan de cinematografie, is tot in de puntjes verzorgd en is op zijn sterkst wanneer het ouderlijke echtpaar en Cáit toenadering zoeken. Maar, afgezien van enkele verrassingen staan er genoeg inkoppertjes tegenover. Dit maakt het niet het meesterwerk waar sommigen op hopen, zeer zeker wel een meer geaard, zonder voorbij te gaan aan het onwezenlijke van het bestaan, relaas dan het mannengeouwehoer in het tochtige ‘The Banshees of Inisherin’ (Martin McDonagh, 2023) en de met chroom gladgestreken nostalgie van ‘Belfast’ (Kenneth Branagh, 2022).

Roy van Landschoot

Waardering: 4

Bioscooprelease: 13 april 2023
DVD-release: 1 september 2023