The Real Thing – Honki no shirushi: Gekijôban (2020)

Recensie The Real Thing CinemagazineRegie: Kôji Fukada | 232 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Win Morisaki, Kaho Tsuchimura, Shôhei Uno, Kei Ishibashi, Akari Fukunaga, Kentez Asaka, Yukiya Kitamura, Shûgo Oshinari

In ‘The Real Thing’ volgen we Tsuji Kazumichi (Win Morisaki), een lusteloze verkoper bij een grauw speelgoedbedrijf. Tsuji leidt een weinig opgewekt bestaan. Zijn dagen worden gekenmerkt door algehele ontevredenheid, waarbij hij zichzelf constant voor de voeten loopt en manieren weet te vinden om de levens van zijn twee vrouwelijke collega’s (met wie hij ook het bed deelt) te ruïneren. Op een dag ontmoet hij Ukiyo (Kaho Tsuchimura) bij toeval in een lokale supermarkt, en de twee raken aan de praat. Als haar auto een paar minuten later stil komt te staan op een overweg, duwt Tsuji hem net op tijd in veiligheid, waardoor hun levens met elkaar verstrengeld raken. Er bloeit iets op tussen de twee. Maar zoals zo vaak bij onverwachte kennismakingen, zijn de dingen niet zo voor de hand liggend als ze op het eerste gezicht lijken.

De romantische komedie ‘The Real Thing’ werd oorspronkelijk in Japan uitgezonden als een serie van 10 afleveringen op Nagoya TV. Nu is de serie tot filmformaat omgezet, resulterend in een 232 minuten durende kijkervaring. Regisseur Koji Fukada laat er geen gras over groeien; hij is met zijn nieuwste project ambitieus te werk gegaan. ‘The Real Thing’ komt in eerste instantie over als een doorsnee romantische komedie, maar ontpopt zich gaandeweg tot een film over traumaverwerking, sociaal isolement en prestatiedruk. Fukada weet vakkundig met deze onderwerpen te jongleren, terwijl hij ook nog eens een grote nadruk op komedie legt. Dat hij erin slaagt om zijn film wegens deze mengeling nooit onevenwichtig aan te laten voelen, getuigt van zijn talent.

Een minpunt van ‘The Real Thing’ is echter het feit dat bepaalde plotpunten iets te vaak worden herhaald. Wanneer Tsuji en Ukiyo weer door de straten van Japan aan het rennen zijn, of voor de zoveelste maal worden geconfronteerd met de trawanten van Yakuza-baas Shin’ichi Wakita (Yukiya Kitamura), begint het allemaal ietwat monotoon te worden. Vanwege het oorspronkelijke serieformaat krijgen deze perikelen bovendien weinig tijd om op zichzelf te staan. Dat is spijtig, want de kern van de film – de opbloeiende band tussen Tsuji en Ukiyo – werkt opperbest.

‘The Real Thing’ is een film die bij een vrij groot publiek in de smaak zal vallen. Enerzijds heeft de film een enorme dosis romantiek, anderzijds heeft het ook een flinke hoeveelheid komedie. Er is drama aanwezig, maar nooit zoveel dat de film dreigt te verdrinken in mistroostigheid. Uiteindelijk is ‘The Real Thing’ een aangename film, die met een speelduur van bijna vier uur net iéts te lang is. Voor eenieder die geïnteresseerd is in de film, is het aan te raden om hem in delen te kijken.

Len Karstens

Waardering: 3.5

Speciale vertoning: Camera Japan 2021