The Red Shoes – Bunhongsin (2005)
Regie: Yong-gyun Kim | 103 minuten | horror, thriller | Acteurs: Hye-su Kim, Seong-su Kim, Yeon-ah Park, Su-hee Go, Eol Lee, Hyon-Jin Sa
‘Bunhongsin’ is een moderne Aziatische en uiterst duistere adaptatie van een sprookje van de beroemde Deense verteller Hans Christian Andersen. Verantwoordelijk voor het onheil waarmee vrijwel alle karakters te maken krijgen, zijn twee roze schoenen. De film opent al gelijk vrij heftig met een bloederige scène die zich afspeelt in de metro, om vervolgens over te gaan op een uitgebreide introductie van hoofdpersoon Sun-jae en haar dochtertje Tae-su. We zien dat Sun-jae haar echtgenoot verlaat en samen met haar dochter gaat wonen in een oud, redelijk vervallen appartement dat wel aan een verbouwing toe is. Vanaf het moment dat Sun-jae in de metro een paar roze dansschoenen vindt, gaat het pas echt goed mis. Al snel wordt ze geterroriseerd door hallucinaties en geestesverschijningen en overlijden er mensen uit haar directe omgeving.
‘Bunhongsin’ is een film die veel gemeen heeft met andere horrorfilms uit het Verre Oosten. Visueel ziet de film er uitstekend uit, de schrikeffecten zijn goed gedoseerd en in de meeste gevallen uiterst effectief en het naargeestige, gotisch aandoende sfeertje past perfect bij het duistere en onheilspellende karakter van het verhaal. Ondanks het feit dat we hier te maken hebben met een griezelfilm die vooral psychologisch van aard is, spat het bloed toch geregeld van het scherm. Voorbeelden zijn onder meer scènes met afgehakte voeten of een vloedgolf van bloed (een beetje vergelijkbaar met het slot van ‘The Shining’) die het appartement van Sun-jae overspoelt. Kortom, een stijlvol gemaakte film die zich zo nu en dan bedient van wat meer shockerende segmenten.
Een nadeel van ‘The Red Shoes’ is dat de film nou niet bepaald het toonbeeld is van originaliteit. Er wordt soms nadrukkelijk leentjebuur gespeeld bij bekendere Aziatische genregenoten. De geestesverschijning van het enge meisje met de lange haren kennen we uit ‘Ju-on’ of ‘Ringu’ en het spookachtige appartement van Sun-jae roept sterke herinneringen op aan aan ‘Dark Water’. Ook het wat trage verteltempo, een euvel waaraan wel meer films van oosterse makelij lijden, is niet altijd bevorderlijk voor het verhaal. De film bevat net wat te veel onnodig lang uitgesponnen scènes die korter hadden gekund of grotendeels overbodig zijn.
Al met al is ‘The Red Shoes’, ondanks de bovengenoemde kritiekpunten, een zeer behoorlijke film. Niet wereldschokkend, maar nog altijd een stuk beter dan de meeste conformistische en fantasieloze horrorfilms die Hollywood de laatste jaren voornamelijk uitbrengt.
Frank Heinen