The Return of Jafar – De wraak van Jafar (1994)
Regie: Toby Shelton, Tad Stones, Alan Zaslove | 66 minuten | animatie, familie, fantasie, musical | Originele stemmencast: Jonathan Freeman, Gilbert Gottfried, Jason Alexander, Scott Weinger, Linda Larkin, Jim Cummings, Frank Welker, Dan Castellaneta, Val Bettin, Brad Kane, Liz Callaway, Jeff Bennett, Brian Hannan, B.J. Ward
In 1994 bracht Disney voor het eerst een vervolg op een originele Disney classic rechtstreeks op video uit. De film die deze twijfelachtige eer ten deel viel was ‘The Return of Jafar’, ook wel bekend als ‘Aladdin 2’ of ‘De wraak van Jafar’. Het is een eerste in een reeks veelal vermakelijke, maar wat kwaliteit in uitvoering betreft veel minder goede films. Deze relatief snel geproduceerde films richten zich in tegenstelling tot de classics uitsluitend op een jong publiek; er wordt nauwelijks aan de volwassen kijker gedacht. De animatieafdeling moet het doen met een veel lager budget en gezien het tempo waarin de sequels uitkomen ook met een veel kortere productieperiode en aan het verhaal, de humor en de dialogen wordt minder aandacht besteed.
In ‘The Return of Jafar’ is het verhaal overigens nog wel redelijk amusant. Hoewel het vrij voorspelbaar verloopt, heeft de film een prettig tempo en op een paar weinig indrukmakende liedjes die de vaart er soms wat uithalen, wordt de aandacht van de kijker goed vastgehouden. Wat eveneens in het voordeel van de film spreekt is dat bijna de voltallige stemmencast terugkeerde, alleen wist met de ster van ‘Aladdin’, Robin Williams, niet te strikken. Dan Castellaneta heeft het stokje van ‘m overgenomen en hoewel hij zijn uiterste best doet, lukt het hem niet om Robin Williams’ geniale prestatie te vergeten. Toch kan het voor fans van “The Simpsons” een reden zijn om deze film eens te kijken, want de Genie zorgt voor de meeste komische momenten in de film. Er is ook een nieuw karakter met de veelzeggende naam Abis Mal, wiens stem ingesproken wordt door Jason Alexander (“Seinfeld”). Erg veel voegt dit personage echter niet toe. De plot van ‘The Return of Jafar’ draait echter om Iago, die een heuse karakterontwikkeling doormaakt. Ongeloofwaardig? Tja… Dat Disney zich daar niets van aantrekt is duidelijk: ze flikten ditzelfde kunstje ook in ‘Cinderella II: Dreams Come True’ waarin boze stiefzus Anastasia ineens een aimabel karakter wordt.
De animaties zijn doorgaans geen reden om trots te zijn. De getekende Aladdin en Jasmine lijken wel op de originelen, maar het blijft slechts bij een gelijkenis. Ook de omgeving maakt niet altijd evenveel indruk, hoewel dit per scène verschilt. Het ene moment zijn de achtergronden effen en zonder detail, even later zijn de animaties weer erg mooi. Ook zitten er veel continuïteitsfouten in, en daar hoef je niet eens specifiek op te letten om dit te zien. Het bewijst dat ‘The Return of Jafar’ een haastklus was. Jonge kinderen zullen hoogstwaarschijnlijk nog wel plezier beleven aan dit eerste Aladdin vervolg, en ook voor Disney completists is het een must-see, maar anders kun je de terugkeer van Jafar gerust aan je voorbij laten gaan.
Monica Meijer