The Ring 2 (2005)

Regie: Hideo Nakata | 111 minuten | drama, horror, thriller | Acteurs: Naomi Watts, Simon Baker, David Dorfman, Sissy Spacek, Elizabeth Perkins, Gary Cole, Emily Van Camp, Ryan Merriman, Kelly Overton, James Lesure, Daveigh Chase, Kelly Stables, Cooper Thornton, Marilyn McIntyre, Jesse Burch

‘The Ring 2’ is bijzonder spannend. De film is bovendien sophisticated, de special effects en de vormgeving zijn prachtig en op tenminste één moment schrikken alle kijkers zich minstens tien centimeter omhoog uit hun stoel.

Dreamworks heeft de regisseur van de eerste twee delen van het Japanse origineel (daar ook een groot succes) ingehuurd. ‘The Ring 2’ volgt overigens niet de Japanse sequel. Dreamworks heeft een origineel scenario voor het tweede deel laten maken.

De film opent met volop actie en de toon is meteen gezet. Daarna moet een en ander uitgelegd worden aan kijkers die het eerste deel niet hebben gezien. Voor hen is dit exposé wellicht iets te summier (wie is in hemelsnaam Samara?); voor kenners van het eerste deel van ‘The Ring’ misschien iets te uitgebreid.

Daarna komt het verhaal echt op gang. Regisseur Nakata laat geen middel ongebruikt om de spanning op te bouwen en dat gaat hem goed af. Hij slaagt erin om een druppende kraan en zelfs herten er ongelofelijk eng en bedreigend uit te laten zien. Daarnaast heeft hij een fascinatie voor water of vloeistof in het algemeen en dat zul je als kijker weten ook.

De prestaties van de acteurs en actrices zijn naar behoren, maar voegen niet echt iets toe. Naomi Watts als alleenstaande moeder en David Dorfman als kind in problemen doen het niet slecht, maar zijn lang niet zo goed en ontroerend als moeder en kind in ‘The Sixth Sense’. Daar komt bij, maar wellicht is dat een vooroordeel, dat een Japanse regisseur er niet voor terugschrikt om zijn film sinister te maken. Deze film heeft dus een behoorlijk zware ondertoon, die een regisseur van een zoveelste Scary Movie (lekker huiveren en lachen) zich niet zou durven permitteren.

Nakata durft dat wel en het maakt de film des te interessanter. Nog nooit iemand zo eng “Mamma, I love you” horen zeggen en ook nog nooit iemand zo eng uit een put omhoog zien klimmen. Dat Sissy Spacek hoog op de lijst bij de credits staat, slaat overigens nergens op. Ze heeft een rol van hooguit 5 minuten en ze doet dat nog vrij slecht ook.

Af en toe komen er scènes en wendingen voor, die min of meer gejat zijn uit films als ‘The Exorcist’ (take me instead!) of ‘Poltergeist’ (kind alleen voor een beeldbuis met alleen maar ruis). Of moet je dat juist zien als eerbetoon? Toch blijft het een goede en bloedspannende film. Elke liefhebber van horror moet hem zeker gaan zien, want het is wellicht net geen klassieker, maar wel een heel goede film binnen het genre.

Hugo Visser

Waardering: 4

Bioscooprelease: 17 maart 2005