The Rocketeer (1991)

Regie: Joe Johnston | 108 minuten | actie, familie, avontuur, science fiction | Acteurs: Bill Campbell, Jennifer Connelly, Alan Arkin, Timothy Dalton, Paul Sorvino, Terry O’Quinn, Ed Lauter, James Handy

‘The Rocketeer’ is een avonturenfilm. Dat klinkt opwindend, maar dat is het niet. Hoewel regisseur Joe Johnston je wil doen geloven dat je naar de ‘Indiana Jones’ van de jaren 90 kijkt, valt zijn film qua actie en spektakel behoorlijk tegen. Toch is ‘The Rocketeer’ een vermakelijke film geworden. Krakkemikkig, maar leuk.

In ‘The Rocketeer’ leer je de armlastige piloot Cliff Secord (Campbell) kennen. De man hoopt een groots vliegenier te worden, maar dankzij zijn karige loon en weinig behulpzame omgeving, wil dat nog niet zo vlotten. Het leven van Cliff verandert op slag als hij een raketsysteem ontdekt. Het kleinood kan op de rug gebonden worden en zo kun je in no time kilometers afleggen met de jetpack. Wat de piloot niet weet is, dat zowel de FBI als de gemene acteur Neville Sinclair (Dalton) wanhopig op zoek zijn naar de raket. Om te voorkomen dat het jetpack in verkeerde handen valt, besluit Cliff zijn belagers te bestrijden als ‘ The Rocketeer’, een vliegende superheld. Ondertussen worstelt Cliff’s vriendin Jenny (Connelly) met geheel andere problemen. Het meisje wordt lastiggevallen door de slinkse Neville.

Op de filmposter staat de Rocketeer nogal prominent afgebeeld. Zijn aerodynamische helm en jaren 30 kloffie zien er stoer uit. Het is dan ook zo jammer dat de held zo weinig in beeld komt. Het merendeel van de tijd zit je naar de tronie van Cliff te kijken en niet naar de stoere Rocketeer zelf. En als het titelpersonage dan eindelijk in beeld komt, valt op dat de special effects er nogal gedateerd uitzien. Qua actie valt er dan ook weinig spannends te beleven in Johnston’s film. Sterker nog: op een enkele vlieg- en schietscène na, is ‘The Rocketeer’ behoorlijk tam.

Maar toch, er is iets met deze film. ‘The Rocketeer’ heeft een soort kneuterige gezelligheid over zich heen hangen. Johnston heeft de sfeer van de jaren 30 goed weten te vangen. Niet alleen zijn de meeste personages heerlijk naïef en overdreven optimistisch, ook is de film volgestopt met verwijzingen naar dat lang vervlogen tijdperk. Zo kun je Howard Hughes voorbij zien komen, lijkt Dalton’s personage wel erg veel op acteur Eroll Flynn en zijn de dramatische scènes bijna letterlijk gecopy-paste van films uit het begin van de vorige eeuw. De soundtrack geeft ‘The Rocketeer’ een charmant geluid.

Het losse spel van de cast is prettig om naar te kijken. Met name Dalton blinkt uit met zijn dik aangezette schurkenrol. Door het vrolijke sfeertje vergeet je al snel dat het kneuterige ‘The Rocketeer’ eigenlijk een kinetische avonturenfilm moet voorstellen. Na afloop van deze cinematografische luchtbel, ben je waarschijnlijk de plot allang weer vergeten. De enige special effects die je je nog zult herinneren, is het decollete van Connelly. Op de een of andere manier meende Johnston daar een keer op drie op in te zoomen. Voor de preutse ouders: dat zijn de enige scènes waarin je je kroost moet beschermen. Voor de rest zal geen enkele tere kinderziel geschaad worden door dit familiefilmpje.

Frank v.d. Ven

Waardering: 3

Bioscooprelease: 26 juli 1991