The Rotten Link-El eslabón podrido (2015)

Regie: Valentín Javier Diment | 75 minuten | misdaad, drama, horror, thriller | Acteurs: Mario Das Airas, Luis Aranosky, Lola Berthet, Sergio Boris, Paula Brasca, Germán de Silva, Valentín Javier Diment, Bimbo Godoy, Marta Haller, Marilu Marini, Sebastián Mogordoy, Susana Pampin, Pamela Rementería, Alberto Uro, Luis Ziembrowski

‘El eslabón podrido’ of ‘The Rotten Link’ is een geniepig klein filmpje dat lang blijft hangen. Het doet hier en daar een festival aan en won tijdens het Catalonian International Film Festival de publieksprijs. Het is een vreemde gewaarwording die nogal wat van haar publiek vraagt, maar dat ook terugbetaalt in een interessante ervaring.

Argentijnse regisseur Valentín Javier Diment is een duizendpoot die tevens schrijft, produceert, monteert, acteert en af en toe zelfs zijn eigen soundtrack componeert. Hij richt zich uitsluitend op Spaanstalige films; van Engels spreken is hij wars. Ook aan ‘The Rotten Link’ schreef hij mee, en het resultaat is een duistere komedie die Diment zelf graag omschrijft als een soort sprookje, maar dan voor zieke kinderen.

Dit sprookje begint in een klein plattelandsdorpje waarin elk lid van de miniatuurgemeenschap een rol te vervullen heeft. Er is een klein kerkje met net genoeg plek voor het handjevol bewoners van het dorp, één bar, en betaling vindt vooral plaats in de vorm van ruilhandel. Ook voor de mooie Roberta (Paula Brasca), die de rol van plaatselijke prostituee vervult. Ze woont samen met haar moeder Ercilia (Marilu Marini) en zwakbegaafde broer Raulo (Luis Ziembrowski), de houthakker. Het oude heksje Ercilia weet ondanks haar dementie nog een bezwerende dreiging uit te spreken over Roberta: als ze met alle mannen in het dorp gemeenschap heeft gehad, verliest ze haar nut en zullen de dorpsbewoners haar vermoorden. Maar helaas voor Roberta heeft de enige onaangeroerde man hier geen boodschap aan.

Met 75 minuten is de film aan de korte kant, maar het blijkt precies de juiste lengte om het verhaal te vertellen. Het hangt aan elkaar van absurde en toch totaal plausibele scènes maar blijft daarbij een ongrijpbare film. Hierdoor is ‘The Rotten Link’ niet volledig in staat om onder je huid te kruipen – wat wellicht maar goed is voor je geestelijke welzijn. De leidraad is Roberta’s gezin maar daarbuiten zwalkt de film alle kanten op. Het is komisch en duister, gruwelijk en goor maar nooit eng. Als je van lachen en griezelen tegelijk houdt, ben je met deze film aan het juiste adres.

Maaike Tol