The Slender Thread (1965)
Regie: Sydney Pollack | 98 minuten | drama | Acteurs: Sidney Poitier, Anne Bancroft, Telly Savalas, Steven Hill, Edward Asner, Indus Arthur, Paul Newlan, Dabney Coleman, H.M. Wynant, Bob Hoy, Greg Jarvis, Jason Wingreen, Marjorie Nelson, Steven Marlo, Thomas Hill, Lane Bradford
‘Elke twee minuten probeert iemand in Amerika zichzelf van het leven te beroven’, wordt ons via een bord, in de kliniek waar Alan Newell (Sidney Poitier) een bijbaantje heeft, fijntjes ingewreven. Het zijn de cijfers van 1965; inmiddels zijn er binnen twee minuten al vier zelfmoordpogingen volgens de cijfers van SAVE.org uit 2020. Hulplijnen zoals in Nederland 0900 113 zijn dan ook van levensbelang. Student Alan uit het suspensedrama ‘The Slender Thread’ (1965), het regiedebuut van acteur Sydney Pollack, werkt als vrijwilliger bij zo’n hulplijn. Hij hoopt op een rustige nacht, zodat hij wat kan leren voor zijn studie, maar het pakt anders uit. Wanneer zijn leidinggevende, psycholoog Dr. Coburn (Telly Savalas, die maar weinig te doen krijgt), de deur uit is, wordt Alan gebeld door ene Inge Dyson (Anne Bancroft), een depressieve vrouw die een overdosis medicijnen heeft geslikt maar niet wil vertellen waar ze is. Aan Alan de taak om de wanhopige vrouw aan de lijn te houden, terwijl de politie haar telefoontje probeert te lokaliseren.
Films waarin de hoofdpersoon de hele tijd aan de telefoon hangt om een ramp of tragedie te voorkomen, we hebben het vaker gezien. Meest recente voorbeeld is de Deense film ‘Den skyldige’ (2018), waarvan later de remake ‘The Guilty’ (2021) werd gemaakt. Een groot verschil tussen films die zich in de tegenwoordige tijd afspelen en bijvoorbeeld ‘The Slender Thread’, is dat een telefoontje in de eenentwintigste eeuw binnen een halve minuut getracked kan worden, terwijl dat vijftig jaar geleden een heel ingewikkeld en tijdrovend proces was. Alleen al voor het historisch perspectief is ‘The Slender Thread’ dan ook een interessante film. Aan de basis lag een waargebeurd artikel van journaliste en schrijfster Shana Alexander, de eerste vrouw met een vast dienstverband die voor Life Magazine schreef. In een tragisch geval van ‘life imitates art’: in 1987 verloor Alexander haar dochter, de 25-jarige Katherine, toen zij vanaf de 31e verdieping van een flatgebouw in New York naar beneden sprong.
Het vraagt veel van de acteur(s) in kwestie om ervoor te zorgen dat een film als deze, waarbij de personages de gehele film aan de telefoon hangen, ook interessant blijft. Mobieltjes waarmee je al bellend overal naartoe kunt waren er immers nog niet. Poitier blijft vrijwel de gehele 98 minuten op één en dezelfde plek, maar een man met zijn talent weet ons van begin tot einde te boeien. Aan de andere kant van de lijn zit Anne Bancroft, een al even begenadigd actrice die met speels gemak de gekwelde echtgenote en moeder speelt die het leven niet meer ziet zitten na een reeks onthullingen in haar privéleven. Inge blijkt te zijn getrouwd met een visser, Mark (Steven Hill), die onlangs een groot geheim ontdekte. Hij kan haar niet vergeven voor het feit dat zij al die tijd geweten heeft dat hij niet de biologische vader is van hun dertienjarige zoon Chris (Greg Jarvis). Sergeant Harry Ward (Paul Newlan) leidt het politieonderzoek naar de herkomst van het telefoontje en probeert via Alan zoveel mogelijk informatie over de Dysons los te peuteren. Ed Asner speelt de toegewijde detective Judd Riley, die stad en land afreist om Inge te vinden naar aanleiding van de hints die hem worden toegespeeld. Zijn ze nog op tijd om de wanhopige vrouw van een gewisse dood te redden?
Hoewel ze elkaar aan het begin van de film ongemerkt en ongezien heel even kruisen, ontmoeten Alan en Inge elkaar nooit. Hun enige contact verloopt via de telefoonlijn. Poitier en Bancroft dragen de film met verve, maar kunnen niet verbloemen dat ‘The Slender Thread’ spannender wil zijn dan het in werkelijkheid is. Het probleem ligt voornamelijk bij het nietszeggende en afgezaagde scenario van Stirling Silliphant, die van een potentieel fascinerend verhaal een afgeraffeld plotje maakte dat niet had misstaan in een middelmatige soapserie. Sydney Pollack valt weinig te verwijten, hij houdt de in helder zwart-wit geschoten film lekker strak. Hij zou zich verder ontwikkelen tot een gewaardeerd regisseur van films als ‘Three Days of the Condor’ (1975), ‘Tootsie’ (1982), ‘Out of Africa’ (1984) en ‘The Firm’ (1993). Zowel voor hem als voor hoofdrolspelers Sidney Poitier en Anne Bancroft geldt dat dit niet hun beste werk is, maar een prettig wegkijkend tussendoortje.
Patricia Smagge
Waardering: 3
Bioscooprelease: 24 november 1966
Speciale vertoning: Eye Zomerprogramma Sidney Poitier & Denzel Washington 2022