The Snow Walker (2003)

Regie: Charles Martin Smith | 99 minuten | drama, avontuur | Acteurs: Barry Pepper, Annabella Piugattuk, James Cromwell, Robin Dunne, Kiersten Warren, Jon Gries, Greg Spottiswood, Brad Sihvon, Samson Jorah, Michael Bublé, Malcolm Scott

Anno 2005 kun je toch echt niet meer aankomen met een film waarin een jongen en een meisje van elkaar afhankelijk zijn om samen te overleven in een onherbergzaam gebied? ‘The Snow Walker’ doet dat wel en schuwt geen enkel cliché: de jongen en het meisje beginnen ook nog eens warme gevoelens voor elkaar te krijgen. Klinkt bekend hè? Heb je met deze film nu met een onvervalste melodramatische draak te maken?

Nee. Al zou je dat wel denken als je de synopsis leest van ‘The Snow Walker’. Laat je echter niet van de wijs brengen door het tenenkrommende verhaallijntje. ‘The Snow Walker’ overstijgt alle filmclichés en biedt een erg frisse en ontroerende kijkervaring. En dat is is erg verassend na alle formulefilms die hetzelfde principe hanteren van twee mensen die op elkaar aangewezen zijn.

‘The Snow Walker’ start met de introductie van piloot Charlie Halliday (Pepper). De jonge vliegenier is een gladde jongen die alleen voor veel geld zijn handjes laat wapperen. Na een routineklus belandt hij op de Noordpool om een pakketje op te halen bij een paar Eskimo’s. De mannen smeken Halliday echter om een ziek meisje naar het ziekenhuis te brengen. Na enig aandringen en in ruil voor twee ivoren slagtanden, neemt de piloot het meisje (Piugattuk) mee. Dan slaat het noodlot toe. Het vliegtuig van Halliday crasht in the middle of nowhere. Samen met zijn passagier moet de piloot zien te overleven in de ijskoude wildernis.

Spannend of bijzonder klinkt het verhaal achter ‘The Snow Walker’ nu niet bepaald. En ook de introductie van de aalgladde piloot zoals die gespeeld wordt door Pepper, doet het ergste vermoeden. Toch weet de film je bij de strot te grijpen. Op de een of andere manier straalt ‘The Snow Walker’ kwaliteit uit. Je voelt gewoon dat deze film anders is dan zijn genregenoten.

Het eerste dat opvalt aan de film is de rust die het uitstraalt. In tegenstelling tot de woeste, flitsende MTV-stijl van hedendaagse regisseurs, gebruikt Charles Martin Smith zijn camera als observator. Hier hoef je dus geen opgefokte beelden te zien die in combinatie met schreeuwerige muziek een spectaculair verhaal proberen te vertellen. Nee, niets van dat alles, Smith laat zijn film in een heerlijk loom tempo voortkabbelen.

Het relaxte tempo geeft de acteur alle ruimte om te schitteren. En dat doen ze dan ook. Pepper laat weer eens zien dat hij tot de beste acteurs van zijn generatie behoort. Het is bijzonder knap dat de Amerikaan van zo’n clichématige rol een volwaardig en energiek personage maakt, waar je van gaat houden. Halliday, zoals Pepper hem neerzet, is een echt mens. Geen held die altijd precies weet wat hij moet doen in crisissituaties. Pepper vertolkt een man die arrogant en zelfzuchtig is, maar ook warm en liefdevol kan zijn.

De verrassing van de film is Annabella Piugattuk. Het meisje maakte met ‘The Snow Walker’ haar acteerdebuut, maar dat zou je niet zeggen. Het pure, onbevangen acteerwerk van Piugattuk zorgt voor hartverwarmende en ontroerende momenten. Het samenspel tussen Pepper en is sprankelend. De casting van deze twee acteurs heeft verbazend goed uitgepakt.

De film wordt ook nergens klef of sentimenteel door de eerlijke en gevoelige vertolkingen van de hoofdpersonages. Wat de rolprent zo verfrissend maakt is dat er geen kast vol perfecte modellen is opengetrokken is, maar dat er gekozen is voor normale acteurs die niet overdreven knap zijn.

‘The Snow Walker’ leunt op de acteerprestaties van Pepper en Piugattuk. De bijrollen maken niet zoveel indruk, omdat de vertolkers te weinig ruimte krijgen om hun kunnen te laten zien. Alleen James Cromwell weet met zijn ingetogen spel nog zijn stempel te drukken op de film. De jonkies uit de bijrolbezetting blinken niet uit in hun rollen, maar omdat ze niet lang in beeld zijn stoort dat niet. Waar niet aan te ontkomen valt is de soundtrack. Componist Mychael Danna verliest zich te vaak in dik aangezette, pompeuze deuntjes die niet goed passen bij het sobere, intieme gevoel van de film. Af en toe is de muziek te nadrukkelijk aanwezig en dat doet afbreuk aan de film.

Wat ook afbreuk doet aan de film is het nogal abrupte einde. De finale van ‘The Snow Walker’ komt totaal onverwachts uit de lucht vallen en past niet bij de zorgvuldige opbouw en rustige voortgang van de film. Het lijkt wel alsof Smith in acute tijdnood kwam en zijn film daarom maar op een zeer slordige manier heeft afgesloten. Erg jammer.

Laat bovenstaande minpuntjes je er echter niet van weerhouden om deze film te zien. ‘The Snow Walker’ is een gevoelige, lieve film die het hart op de juiste plaats heeft. Naast een intrigerend verhaal over twee mensen, biedt de film je ook een kijkje in de cultuur van de Eskimo’s. ‘The Snow Walker’ belicht zowel de goede als de slechte kanten van de Westerse en Eskimo-cultuur en dat levert een intieme ‘feel good’ film op die eigenlijk iedere filmliefhebber gezien moet hebben.

Frank v.d. Ven

Waardering: 4

Bioscooprelease: 16 december 2004