The Strangers (2008)
Regie: Bryan Bertino | 90 minuten | horror, thriller | Acteurs: Liv Tyler, Scott Speedman, Gemma Ward, Kip Weeks, Laura Margolis, Glenn Howerton, Alex Fisher, Peter Clayton-Luce
Laten we het eens over schrikmomenten hebben.
Veel meer dan het thrillergenre, moet horror het hebben van deze schrikmomenten. Als die echt onverwacht zijn of origineel, blijven ze vaak nog even hangen als een naargeestige echo. Schrikmomenten die cliché zijn, vergeet je op het moment dat ze gebeuren. Omdat vooral het Amerikaanse horrorgenre teert op clichés, zijn de echte gruwelmomenten meest voorbehouden aan ‘normale’ films als ‘Caché’ of ‘American History X’.
Toch duikt er nog wel eens een Hollywoodhorrorfilm op, waarin de regisseur iets nieuws probeert. ‘The Strangers’ is zo’n film, al is de truc die regisseur en scenarist Bryan Bertino hier gebruikt nou ook weer niet zó origineel. Die truc is even simpel als doeltreffend. Terwijl een gewone horrorfilm vanaf het begin het bekende genre-idioom hanteert, opent ‘The Strangers’ in de toon en stijl van een relatiedrama. Een jong stel keert vermoeid en verdrietig terug van een bruiloft. Er is blijkbaar iets misgegaan, maar wat?
Door die opening word je als kijker op het verkeerde been gezet en voel je meteen sympathie voor deze personages van vlees en bloed. De overgang naar het horrordeel verloopt vervolgens heel geleidelijk, en het is precies in dat gedeelte dat ‘The Strangers’ op zijn sterkst is. Er vloeit nauwelijks bloed en de spanning komt meer voort uit sfeer dan uit daden. De krakerige countrywijsjes op de achtergrond werken ook nog eens flink op je zenuwen.
Helaas blijft dit niveau niet gehandhaafd. In het middendeel valt ‘The Strangers’ terug op zo’n beetje alle horrorclichés die we kennen. Steeds weer duiken er gemaskerde griezels op om weer net zo snel te verdwijnen. Steeds weer is er een onverwachte hand op de schouder, steeds weer is er de aanzwellende muziek, steeds weer wordt een lange stilte gevolgd door een enorme knal. Omdat dit middendeel ook nog eens eindeloos lang is, verslapt de aandacht tussen al het verplichte schrikken door.
Gelukkig is het eind van ‘The Strangers’ wel weer bevredigend en wordt de naargeestige toon tot het eind toe volgehouden. Bovendien kun je het onderwerp van de film – terreur op zijn allerwillekeurigst – eenvoudig in een breder perspectief plaatsen. Dat maakt van ‘The Strangers’ nog lang geen must-see, maar een complete mislukking is dit regiedebuut toch ook weer niet.
Henny Wouters
Waardering: 2.5
Bioscooprelease: 17 juli 2008