The Sweet East (2023)

Regie: Sean Price Williams | 104 minuten | drama | Acteurs: Talia Ryder, Earl Cave, Simon Rex, Ayo Edebiri, Jeremy O. Harris, Jacob Elordi, Rish Shah, Gibby Haynes, Jack Irv

Het fantasierijke drama ‘The Sweet East’ (2023) is het regiedebuut van Sean Price Williams, die bekend staat om zijn werk als cinematograaf. Hij en Nick Pinkerton, die het scenario schreef, creëerden een wonderlijke droom, die ergens tussen heel plezierig en heel onaangenaam balanceert, maar hoe dan ook beklijft.

De protagonist van ‘The Sweet East’ is Lillian (Talia Ryder), een middelbare scholier uit South Carolina. Ze gaat op schoolreis naar Washington D.C., maar ze voelt zich gedistantieerd van haar klasgenoten. Terwijl de anderen zich met karaoke vermaken in een bar, verdwijnt Lillian, gekleed in een vormeloos Led Zeppelin-shirt, naar de wc. Daar zingt ze een melancholisch lied (‘Evening Mirror’ van Paul Grimstad) in de spiegel, overigens prachtig gezongen door de actrice zelf. Deze weemoedige bui wordt ruw verstoord, als er een gewapende maniak de bar binnenkomt, die denkt dat er in de kelder kinderen worden verkracht. Met behulp van Caleb (Earl Cave), een punker die ook in de bar is, weet Lillian te ontsnappen door ondergrondse tunnels.

De ontmoeting met Caleb is voor Lillian het begin van een waanzinnige reis naar volwassenheid. Ze gaat mee naar een huis vol antifascistische activisten, maar de volgende dag scheidt ze zich alweer af van de groep, om per ongeluk bij een samenkomst van witte supremacisten te belanden. Daar ontmoet ze Lawrence (Simon Rex), die zijn racistische denkbeelden verborgen probeert te houden voor de academische wereld waarin hij werkt. Ze mag bij hem thuis verblijven, waar ze onder een hakenkruizendekbed slaapt en ‘Mein Kampf’ in de boekenkast vindt. De twee leiden een idyllisch leventje – Lawrence moet wel z’n verlangens onder controle houden – totdat Lillian er weer vandoor gaat. Ze wordt in New York aangeklampt door twee geëxalteerde filmmakers, Molly (Ayo Edebiri) en Matthew (Jeremy O. Harris), die in Lillian een steractrice zien. Niet veel later is ze dat daadwerkelijk, maar ook dat avontuur eindigt, waarna ze weer bij een andere groepering belandt – een die zo absurd is, dat er geen etiket op te plakken is.

Na afloop van ‘The Sweet East’ weet je niet precies of je nu naar een zoete droom hebt gekeken, of naar een nachtmerrie. De bijpersonages houden het midden tussen sympathiek en griezelig, de subculturen die Lillian tegenkomt zijn zowel geloofwaardig als fabelachtig, en de avonturen die ze beleeft zijn magnifiek en afschuwelijk tegelijk. Maar die verwarring is precies de kracht van deze film. Het verhaal zit bovendien vol details, die je zomaar kunnen ontgaan. Neem de scène waarin neonazi Lawrence Lillian mee uit eten neemt. Als de serveerster, een vrouw van kleur, de drankjes komt brengen, veegt Lawrence zijn glas eerst even af met een servet. Afhankelijk van je voorkeuren kun je de details humoristisch of smakeloos vinden, maar vindingrijk zijn de makers in elk geval.

Om het verhaal goed te begrijpen en op waarde te kunnen schatten, is er wel een zekere kennis nodig van de Amerikaanse cultuur, politiek en maatschappij. Maar geen zorgen: je kunt altijd nog gefascineerd staren naar Talia Ryder, die je het liefst direct in een volgende hoofdrol zou plaatsen. Bijzonder is dat ook alle acteurs in de bijrollen, niemand uitgezonderd, indruk maken met hun optreden.

‘The Sweet East’ is een wonderbaarlijke film over de zelfingenomen tiener Lillian, die aan de Amerikaanse Oostkust van de ene naar de andere subcultuur slingert, op weg naar volwassenheid. Het is een prettig verwarrend verhaal, tjokvol details, met een cast om te bewonderen. Een abnormale maar boeiende droom, dit regiedebuut van Sean Price Williams.

Ester Šorm

Waardering: 3.5

Speciale vertoning: Imagine Fantastic Film Festival 2023
Bioscooprelease: 9 mei 2024