The Task (2011)
Regie: Alex Orwell | 95 minuten | horror | Acteurs: Alexandra Staden, Victor McGuire, Sean McConaghy, Adam Rayner, Antonia Campbell-Hughes, Ashley Mulheron, Amara Karan
In ‘The Task’ draait het om een select gezelschap dat in een nieuwe realityshow mag fungeren. Het programma heet ‘The Task’ en het is de bedoeling dat de kandidaten een nacht in een verlaten gevangenis overleven. De deelnemers moeten allerlei opdrachten vervullen die met hun grootste angsten te maken hebben. Levend begraven worden, alleen gelaten worden in een gaskamer en in het donker door verlaten gangen struinen: zomaar wat karweitjes die gedaan moeten worden. De deelnemer die deze missies weet te volbrengen kan een hoop geld winnen. Wat de deelnemers – en de cameracrew – niet weten, is dat de geest van de gevangenisdirecteur in het gebouw rondwaart. De baas van dit vervloekte gebouw was een sadistische schoft die verantwoordelijk is voor de gewelddadige dood van talloze gevangenen. Ook in geestesvorm is de directeur nog steeds gevaarlijk én moorddadig.
‘The Task’ is een slasher volgens het boekje. Na een korte introductie wordt een groepje jongeren één voor één afgeslacht door een monster. Een even simpele als genietbare formule. Omdat slashers al decennialang gemaakt worden, is deze opzet al lang niet meer zo opwindend als in de begindagen. Om nog op te vallen in het overgrote aanbod, zul je van goeden huize moeten komen. Regisseur Alex Orwell slaagt er niet in om origineel of opvallend te zijn. De slachtscènes ogen erg slap (veel te donker en te liefjes) en zijn al in soortgelijke vorm in talloze films voorbij gekomen. Het monster in kwestie – in dit geval een kale directeur die met ontbloot bovenlijf in een verlaten cellencomplex ronddoolt – is niet angstaanjagend en de personages zijn niet erg interessant genoeg om met ze mee te kunnen leven. De slachtpartijen worden nogal warrig in beeld gebracht (om budgettechnische redenen waarschijnlijk) en de soundtrack is ook niet noemenswaardig.
Jammer, want het idee van ‘The Task’ is best aardig. De realityshow opzet – inclusief een paar shots van alle kandidaten die zich rechtstreeks tot de camera richten en vertellen waarom ze meedoen – is aardig gekozen en wordt goed doorgevoerd. Inzoomende camera’s en infraroodbeelden weten de sfeer van dergelijke trash-tv goed weer te geven. Ook de deelnemers worden best leuk weergegeven. Het zijn typetjes, maar dat past wel bij de opzet van de film. Reality-tv draait om herkenbaarheid en bepaalde personages. ‘The Task’ heeft dus een bange Afro-Amerikaan, een hysterische nicht, een sexy blondine, een brutale Britse en een stille jongen in de gelederen. De film kijkt op zich prima weg, maar weet nergens te beklijven. De vele plotgaten en continuïteitsfouten maken het er niet beter op. Het slappe einde verpest ook een deel van de lol. ‘The Task’ is typisch zo’n film die op een onmenselijk tijdstip op een doordeweekse dag wordt uitgezonden, zodat alleen de diehard nachtbraker ‘m zal zien. En terecht, want je mist niks.
Frank v.d. Ven