The Trouble with Harry (1955)
Regie: Alfred Hitchcock | 99 minuten | thriller, komedie | Acteurs: Edmund Gwenn, John Forsythe, Mildred Natwick, Mildred Dunnock, Jerry Mathers, Royal Dano, Parker Fennelly, Barry Macollum, Dwight Marfield, Shirley MacLaine
“Ik verdien dit,” zei Shirley MacLaine toen ze in 1983 een Oscar kreeg voor haar rol in ‘Terms of Endearment’. Waarschijnlijk sloeg die verzuchting niet alleen op haar spel in deze tearjerker, maar op alles wat ze daarvoor had gedaan: eindelijk gerechtigheid voor de vrouw die al in de jaren vijftig voor haar eerste Oscar werd genomineerd (‘Some Came Running’ – 1958). Daarna zouden er nog vele nominaties volgen, onder meer voor ‘The Apartment’ (1960) en ‘Irma La Douce’ (1963). Wat niet iedereen weet is dat MacLaine al in 1955 – ze was toen pas twintig maar al enkele jaren een gevierd toneelactrice – haar debuut maakte op het witte doek in de verrassende, door Alfred Hitchcock geregisseerde zwarte komedie ‘The Trouble with Harry’. Toen Hitch hoorde dat MacLaine nog nooit in een film was verschenen, schijnt hij tegen de jonge actrice te hebben gezegd: “Dan hoef ik niet zoveel knopen te ontwarren. Je bent aangenomen.”
Het probleem met Harry is dat hij morsdood is. Zijn lijk, dat midden in de natuur van het vredige en landelijke New England ligt, veroorzaakt vele problemen voor de plaatselijke bewoners. Kleine Arnie Rogers (Jerry Mathers) ontdekt het lichaam en vlucht naar zijn moeder Jennifer (MacLaine). Even later daarna struikelt de oudere plezierjager Captain Albert Wiles (Edmund Gwenn) over het lijk en vermoedt dat hij hem per ongeluk met een van zijn losse flodders gedood heeft. Vervolgens ‘ontdekken’ diverse andere dorpsbewoners het lichaam van de dode man, waaronder kunstenaar Sam Marlow (John Forsythe), oude vrijster Miss Ivy Gravely (Mildred Natwick) en MacLaine, die in het lijk haar ex-man Harry Worp herkent. Allemaal vrezen ze dat ze op de een of andere manier verantwoordelijk zijn voor zijn dood. Het uitzoeken hoe het nou precies zit met deze moord en het lijk verborgen houden voor de plaatselijke sheriff blijkt nog een hoop voeten in de aarde te hebben.
In een interview zei Hitchcock ooit over zijn voorliefde voor ‘The Trouble with Harry’: “Ik heb altijd al een contrast willen neerzetten door ontraditioneel te werk te gaan en door clichés te doorbreken. Met ‘Harry’ heb ik melodrama uit de pikzwarte nacht gehaald en in het volle zonlicht gebracht.” Hitchcock las de gelijknamige roman van Jack Trevor Story en besloot dat het een interessante film kon worden. Hij gaf het boek aan schrijver John Michael Hayes om er een filmscript van te maken. Story en zijn uitgever verkochten de filmrechten voor $ 11.000. Achteraf kwamen ze er pas achter dat de koper de beroemde Master of Suspense uit Hollywood was.
‘The Trouble with Harry’ is geen gewone Hitchcock. Tijdens een interview in 1955 vertelde de regisseur dat het een ’testfilm’ was, om te kunnen bepalen of het Amerikaanse publiek klaar was voor subtielere humor, vergeleken met de traditionele komedies. Dat was het duidelijk niet, want de film scoorde slecht in de Verenigde Staten. In Europa was ‘Harry’ wel een succes. Bovendien was het ongebruikelijk dat de film niet om één Hollywood-ster draait. Hitchcock vond dat een beroemde ster het hele verhaal uit zijn verband zou hebben gerukt. Daarom werden karakteracteurs als Edmund Gwenn en Mildred Natwick gecast, aangevuld met jonge talenten als Shirley MacLaine en John Forsythe. Een mix die uitstekend werkt in deze zwarte komedie. Het zijn een stel excentriekelingen die sjouwen met een lijk, maar toch zijn ze stuk voor stuk – Gwenn en MacLaine voorop – buitengewoon charmant en sympathiek.
Het mag dan niet de bekendste en ook niet de beste film van Alfred Hitchcock zijn, toch is het een verborgen juweeltje. Alles aan de film klopt; de prachtige cinematografie (de film is buitengewoon sprankelend als je bedenkt dat hij al ruim vijftig jaar oud is) en de soundtrack van Bernard Hermann (de eerste film waarbij hij met Hitch samenwerkte, er zouden er nog velen volgen) maken het geheel af. Laat het maar aan Hitchcock over om zoiets macabers als de dood in een luchtig en soms zelfs hilarisch jasje te stoppen. ‘The Trouble with Harry’ is van begin tot einde een genot om naar te kijken.
Patricia Smagge
Waardering: 4
Bioscooprelease: 4 januari 1957