The Vanishing (1993)

Regie: George Sluizer | 109 minuten | thriller | Acteurs: Jeff Bridges, Kiefer Sutherland, Nancy Travis, Sandra Bullock, Park Overall, Maggie Linderman, Lisa Eichhorn, George Hearn, Lynn Hamilton

Barney is gelukkig getrouwd met Helene (Lisa Eichhorn) en zijn tienjarige dochter Denise (Maggie Linderman) aanbidt hem. Toch treft hij uitgebreide voorbereidingen om een vrouw te ontvoeren en met zijn auto naar zijn buitenhuis aan een meer te transporteren. Bij een benzinestation ontmoet hij Diane Shaver die met haar vriend Jeff op doorreis is. Terwijl zij in de winkel iets koopt, wacht Jeff in hun auto op haar. Als hij het wel erg lang vindt duren, gaat hij haar zoeken, maar niemand weet wat er met haar is gebeurd of waar ze is gebleven.

Het is drie jaar later en Jeff is nog steeds op zoek naar Diane. Elke maand ververst hij de posters met haar beeltenis die hij overal heeft opgehangen en hoopt tegen beter weten in dat iemand hem kan vertellen wat er met haar is gebeurd. Vooral de onzekerheid over haar lot en de ware toedracht van haar verdwijning hebben hem in een geestelijk wrak veranderd. Dan ontmoet hij Rita Baker (Nancy Travis) die zich over hem ontfermt en met wie hij gaat samenwonen. Juist als hij bereid is om zijn obsessie voor Diane los te laten om de relatie met Rita een eerlijke kans te geven, neemt Barney contact met hem op.

Er is nogal wat mis met deze remake, zoals de erg foute, erg goedkope muziek, het platvloerse einde dat afwijkt van het oorspronkelijke verhaal om vooral het publiek te behagen en het feit dat de film te saai is om het etiket ’thriller’ opgeplakt te krijgen. Ook het scenario draagt verre van bij aan een intrigerend verhaal, maar hinkelt kreupel van gebeurtenis naar gebeurtenis. En het gevoel van onbehagen dat de kijker moet bekruipen door de griezeligheid van Barney is gewoonweg afwezig, hooguit bekruipt je plaatsvervangende schaamte over zoveel knulligheid. Wel goed aan de film is het acteerwerk van Kiefer Sutherland. Niet spectaculair, maar met de schaarse middelen die hem tot zijn beschikking staan, brengt hij het er zeker niet slecht vanaf. Het zegt dan ook genoeg dat zijn obsessie ondanks zijn goede acteerprestatie niet navoelbaar is.

Ook de bijrol van Maggie Linderman als de tienerdochter die volkomen idolaat is van haar vader is prima en de beelden van met name het meer met werkelijk sprookjesachtige mistflarden onder een sterrenhemel zijn mooi. En erg grappig is de onbeholpen manier waarop Barney zijn eerste pogingen tot ontvoering ten uitvoer brengt waarbij hij als een soort vieze man à la Kees van Kooten de vrouwen de schrik op het lijf jaagt. Maar de film lijkt in niets op een gouden ei, eerder op een lege dop.

Diana Tjin-A Cheong

Waardering: 2

Bioscooprelease: 14 oktober 1993
DVD-release: 1 februari 2019 (exclusief bij de Volkskrant)
DVD-release: 23 april 2019