The Wedding Singer (1998)
Regie: Frank Coraci | 95 minuten | komedie, romantiek, muziek | Acteurs: Adam Sandler, Drew Barrymore, Sally Pierce, Christine Taylor, Allen Covert, Matthew Glave, Ellen, Albertini Dow, Angela Featherstone, Alexis Arquette, Christina Pickles, Jodi Thelen, Frank Sivero, Patrick McTavish, Gemini Barnett, Teddy Castellucci, Randy Razz, Steve Buscemi, Jon Lovitz, John Vana, Billy Idol, Kevin Nealin, Marnie Schneider, Carmen Filpi, Robert Smigel, Todd Hurst, Peter Dante, Phyllis Alia, Paul Thiele, Jack Nisbet, Jenna Byrne, Jason Cottle, mark Lonow, Billy Elmer, Jackie R. Challet, Kimmy Karz, Al Hopson, Michael Shuman, Angela Paton, Mike Thompson, Michael Jay, John Sawaski, Christopher Alan, Kimberly Schwartz, Sanetta Y. Gipson, Tim Herlihy, Mattew Kimble, Sid Newmna, Mark Beltzman, Andrew Shaifer, Shanna Maokler, Maree Chetaham, Al Burke, Robert Hackle, Gabe Veltri, Joshua Oppenheimer
Welkom in de wereld van permanentjes en getoupeerd haar, glimmende Michael Jackson jasjes en smalle zwarte stropdassen, breakdancende discogangers, fel roze geschilderde interieurs, mensen die zich kleden als Sonny Crocket, Madonna of Boy George, de eerste cd speler, de kubus en nog veel meer 80’s gadgets. ‘The Wedding Singer’ is een romantische komedie die zich afspeelt in de jaren tachtig. Waarom? Geen idee, maar de makers hebben er zichtbaar lol in gehad alle stereotypen van die tijd uit de kast te trekken. Wie goed oplet zal in de auto waar Glenn voor de discotheek uitstapt de Dolorean uit ‘Back to the Future’ herkennen. Ook muziek uit de jaren tachtig speelt een belangrijke rol. Hits van onder andere Sugar Hill Gang, Billy Idol, David Bowie, Falco, Dead or Alive, Madonna en Culture Club passeren de revue. En Robbie’s band speelt alleen maar 80’s hits.
Daarnaast drukt Robbie zijn gevoelens vaak uit in de liedjes die hij zingt en die overigens in hun geheel worden gespeeld. Een principe dat we kennen uit het musical genre, maar omdat Robbie de enige is die dit doet, wordt ‘The Wedding Singer’ net geen musical. Leuk detail: Adam Sandler zingt alles zelf. Hij schreef ook drie liedjes voor de film, die hij óók zelf uitvoert. En niet eens onverdienstelijk! Bij het componeren werd hij bijgestaan door Tim Herlihy, die ook tekende voor het scenario. Sandler werkte al zeven keer samen met Herlihey, in films als ‘Mr. Deeds’, ‘The Waterboy’ en ‘Happy Gilmore’. Zijn rol als aardige, zorgzame jongen, die gedwongen wordt voor zichzelf op te komen wanneer hij geconfronteerd wordt met een veeleisende, ambitieuze omgeving, is, mede dankzij Herlily zijn handelsmerk geworden. Echt indrukwekkend speelt hij deze rol trouwens in ‘Punch Drunk Love’ (2002) van P.T. Anderson.
Voor veel van zijn andere films geldt dat het zwaktepunt is dat je nooit écht twijfelt aan de goede afloop van het verhaal en hier is ‘The Wedding Singer’ geen uitzondering op. Dit komt doordat de karakters meestal wat aan de oppervlakte blijven. Ze hebben wel pijn en verdriet en zijn absoluut menselijk en herkenbaar, maar van hun diepere lagen kom je weinig te weten. Toch zijn de rollen goed gecast en worden ze prima vertolkt. Met als uitschieter Steve Buscemi, die de show steelt in een bijrolletje als dronken broer van een bruidegom. Hilarisch en pijnlijk tegelijk. Ook Drew Barrymore doet het goed als Julia. Zij is het lieve, ietwat naïef meisje, dat samen met Adam Sandler achter de overduidelijke boodschap van de film komt: ware liefde bevindt zich niet aan de buitenkant, maar in je hart.
‘The Wedding Singer’ is een onderhoudende film, die echter niet veel om het lijf heeft. Het verhaal loopt lekker, hoewel alles soms net iets te gemakkelijk gaat en de meeste karakters blijven steken aan de buitenkant. De lovestory is voorspelbaar en de film barst van de clichés. Toch zijn het juist de clichés die deze film leuk maken. Want hoewel ook lang niet alle grappen geslaagd zijn, is het geheel herkenbaar en vermakelijk.
Arjen Dijkstra
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 2 juli 1998