The Woman in Green (1945)

Regie: Roy William Neill | 68 minuten | horror, thriller, misdaad | Acteurs: Basil Rathbone, Nigel Bruce, Hillary Brooke, Henry Daniell, Paul Cavanagh, Matthew Bolton, Eve Amber, Frederick Worlock, Tom Bryson, Sally Shepherd, Mary Gordon

‘The Woman in Green’ is een aflevering uit de reeks verfilmingen van de verhalen van Sir Arthur Conan Doyle met Basil Rathbone als de geniale privé-detective Sherlock Holmes en Nigel Bruce als zijn assistent en chroniqueur dr. Watson. Al snel nadat Conan Doyle in 1891 zijn verhalen in ‘The Strand Magazine’ begint te publiceren, wordt hij wereldberoemd. De fraaie illustraties van Sidney Paget hebben zeker bijgedragen aan dit enorme succes. Ontelbaar veel detective schrijvers onder wie Agatha Christie zijn schatplichtig aan Conan Doyle als de uitvinder van een geheel nieuw genre.

Sherlock Holmes is het meest verfilmde personage aller tijden. Tot de vaste elementen behoren zijn briljante vermogen om uit ogenschijnlijk onbetekenende details belangrijke zaken te deduceren, verder de gevleugelde woorden ‘Elementary, my dear Watson’ en tenslotte de hondentrouw van zijn ietwat onnozele assistent. Het illustere paar woont in Bakerstreet 221B en Mrs. Hudson bestiert hun huishouding. Holmes speelt viool, rookt pijp en weet door zijn genialiteit zijn tegenstanders altijd voor te blijven en elke zaak op te lossen.

Als Scotland Yard na vier slachtoffers nog steeds voor een raadsel staat, besluit inspecteur Gregson (Matthew Bolton) de hulp van Sherlock Holmes in te roepen. Aangegrepen door het zien van het stoffelijk overschot van het jonge meisje heeft Gregson dringend een borrel nodig. Holmes neemt hem mee naar Pembroke House. Daar zien ze Sir George Fenwick (Paul Cavanagh) in het gezelschap van de veel jongere Lydia Marlowe (Hillary Brooke). Wanneer Fenwick zelfmoord heeft gepleegd roept zijn dochter Maude (Eve Amber) de hulp in van Holmes en vertelt de gruwelijke ontdekking die ze heeft gedaan.

‘The Woman in Green’ is een in alle opzichten afwijkende aflevering. De sfeer is somber en dreigend en er komen meer gruwelijkheden en geweld in voor dan in de andere films. Ook is er veel ruimte voor psychologische strijdwerk, zoals tussen Holmes en Lydia Marlowe. Er wordt veel gezegd, maar nog veel meer verzwegen, wat de dreigende sfeer verder benadrukt. Tegelijkertijd wordt er rijkelijk gestrooid met (woord)grapjes tussen Holmes en Watson en zijn de dialogen puntig en snel. De ontknoping is naar de huidige maatstaven misschien voorspelbaar, maar zal toen zeker als een grote verrassing zijn gekomen. Een goede en spannende aflevering.

Diana Tjin-A Cheong