Thin Ice (1995)

Regie: Fiona Cunningham-Reid | 78 minuten | romantiek, sport | Acteurs: Charlotte Avery, Sabra Williams, James Dreyfus, Clare Higgins, Ian McKellen, Guy Williams, Barbara New, Martha Freud, Suzanne Bertish, Cathryn Harrison, Eamon Geoghegan, Gwyneth Strong, Nimmy March, Jimmy Gardner, Laura Moore, Linda Carney, Patsy Chilton, Jo Smith, Victoria Lennox, Melissa Hunt, Wendyl Harris, Carole Murcia, Pamela Maynard, Joanna Bowen, Mchael Wade, Jack Freud, Geraldine Sherman

Sympathieke kleine romantische komedie die – verfrissend – over de opbloeiende liefde tussen twee vrouwen gaat. Regisseur Fiona Cunningham-Reid geeft in haar tweede speelfilm, waar ze overigens ook aan meeschreef, de hoofdrolspeelsters de ruimte om hun onwaarschijnlijke romance op geloofwaardige wijze uit te beelden. In de klassenmaatschappij die Engeland lange tijd was (en deels nog is), zijn Natalie en Steffi helemaal tegenpolen: de eerste is een teruggetrokken, blanke vrouw uit een middenstandsgezin die nog thuis woont en de tweede is een vrijgevochten, zwarte vrouw uit de arbeidersklasse. Charlotte Avary als Natalie en Sabra Williams als Steffi hebben zeker chemie samen en hun ontluikende romance komt heel naturel over.

Helaas is het verhaal net zo dun als het ijs in de titel en is zijn veel plotelementen er met de haren bijgesleept en voelt het geheel vaak wat geforceerd aan. Dit geldt zeker voor het kunstschaatsen als achtergrond: het is eigenlijk helemaal niet zo belangrijk, maar een trucje om Natalie en Steffi bij elkaar te brengen. Het subplotje over het journalistieke stuk waar Steffi met haar goede vriend Greg (James Dreyfus) aan werkt, heeft maar weinig substantie. Maar de schijnbare desinteresse voor het verhaal valt vooral op in de scènes op het ijs: meer dan wat rondjes draaien doen ze eigenlijk niet en er wordt zeker geen – zoals in de meeste sportfilms – van belofte, naar tegenslag naar uiteindelijke triomf toegewerkt in een climax waarin de sportheld annex hoofdrolspeler tegen alle verwachtingen in tòch het winnende punt maakt, de gouden medaille pakt of als eerste over de streep komt. Wat dat betreft lijkt het wel alsof de makers bedacht hebben dat het sportieve onderwerp kunstschaatsen zou moeten zijn, maar zich verder amper hebben bekommert om de uitvoering van zo’n concept. Ook in dit opzicht is het een onconventionele film.

Wel wordt het gebruikelijke stramien van de romantische komedie van stal gehaald: tegenpolen ontmoeten elkaar, worden ondanks zichzelf verliefd, raken in een vertrouwenscrisis waardoor hun groeiende relatie stukloopt, waarna in de laatste akte een verzoening volgt. Weinig verrassend zo lijkt het wellicht, maar uiteindelijk heeft ‘Thin Ice’ toch hier nog wat origineels in petto. De intenties waarmee de film in korte tijd en voor slechts 160.000 Engelse pond is gedraaid, vergoeden een hoop. De warmte en positieve boodschap die ‘Thin Ice’ uitstraalt, laat de kijker enkele technische en weeffoutjes in opbouw en plot echter wel vergeten – of in elk geval vergoelijken. Cunningham-Reid heeft eerder achter de schermen gewerkt, onder andere als cameravrouw en heeft wel een oog voor juiste plaatjes. De finale is gefilmd tijdens de 4e editie van de “Gay Games” in New York City in 1994, waar er ook nog een klein rolletje is voor Ian McKellen, die naast een imposante film- en toneelcarrière een prominente voorvechter is voor gelijke rechten voor homoseksuelen.  Geen perfecte rolprent, geen briljante rom-com, maar een prettige en charmante film, waar het om de ware liefde draait tussen twee mensen, in dit geval twee vrouwen.

Hans Geurts

Waardering: 3

Bioscooprelease: 21 december 1995