Thunderbolts* (2025)
Regie: Jake Schreier | 126 minuten | actie, avontuur | Acteurs: Florence Pugh, Sebastian Stan, Julia Louis-Dreyfus, Lewis Pullman, David Harbour, Wyatt Russell, Hannah John-Kamen, Olga Kurylenko, Geraldine Viswanathan, Wendell Pierce, Chris Bauer, Violet McGraw, Alexa Swinton, Eric Lange, Chiara Stella, Stefano Carannante, Gianfranco Terrin, Georgui Kasaev, Charlotte Ann Tucker, Gabrielle Byndloss, Regina Ting Chen, Mallory Hoff, Jennifer Chung, Julia Aku, Clayton Cooper, Joshua Mikel, Molly Carden, Harrison Russell, Robert Germar, Matt Einhorn, Kelvin Witherspoon, Anny Jules, Chad Gall, Danielle DeBrock, Phong Giang, Mackensi Emory, Alexander Roberts, Chris Heeder
Het Marvel-universum heeft na ‘Avengers: Endgame’ uit 2019 een veelvoud van paden bewandeld die allemaal doodlopend leken. Phase 4 in de Marvel-saga heeft het bedrijf niet bepaald windeieren gelegd. Het zogenaamde Multiverse speelde met tijdlijnen en werd een overgecompliceerd web waar zelfs Spider-Man niet uit zou kunnen ontsnappen. De films haalden zelden nog een hoog niveau en je moest alle series kijken om het hele plaatje te begrijpen. Hiermee heeft Marvel zichzelf flink in de vingers gesneden, maar nu heeft het de blik naar voren gericht en wordt een andere weg ingeslagen.
Waarom heeft ‘Thunderbolts*’ in vredesnaam een asterisk in de titel? Deze vraag heb je jezelf vast gesteld tijdens het voorbijkomen van de poster of trailer. In dit geval verwijst de asterisk naar de volgende voetnoot: ‘The Avengers are not available.’ Zelfspot dus. Maar dekt Marvel zichzelf niet al een beetje in door dit mee te geven aan het publiek? Of is het gewoonweg een leuke knipoog naar tijden van weleer?
In ‘Thunderbolts*’ beginnen we bij Yelena, die in opdracht van de manipulatieve Valentina Allegra de Fontaine missies uitvoert die voor haar appeltje-eitje zijn en weinig uitdaging bieden. Daarom besluit Yelena nog één laatste missie te volbrengen om vervolgens een andere weg in te slaan. Ze stuit op deze locatie op andere ‘B-garnituur’ superhelden die voor Valentina werken en samen komen ze erachter dat ze in de val gelokt zijn door hun opdrachtgeefster. Naast Ava Starr (Ghost) en John Walker (de opvolger van Captain America) zit ook de vreemde vogel Bob opgesloten. Nietsvermoedend nemen ze hem ook mee op weg naar buiten, waar al gauw blijkt dat Bob geen willekeurige knaap is. Zonder hem ontvluchten ze het zwaarbeveiligde terrein.
Eenmaal ontsnapt voegen ook Yelena’s vader Alexei Shostakov (Red Guardian) en Bucky Barnes (Winter Soldier) zich bij het ietwat klungelige stel. Ze vormen een team dat in opstand komt tegen Valentina. Er ligt echter een hoop gevaar op de loer en ze komen tegenover duistere krachten te staan die ontembaar lijken.
‘Thunderbolts*’ komt traag op gang, maar geeft met name Yelena de nodige diepgang. Ze is nog steeds in de rouw en voelt zich ontzettend eenzaam. Deze eenzaamheid is een thema dat nog vaak terugkomt in de film en met een unieke bril bekeken wordt. Vaak voelen superhelden niet als echte mensen en worden ze eendimensionaal neergezet. Dat is hier niet het geval. De schrijvers hebben alle personages op geloofwaardige wijze een trauma meegegeven dat duidelijk voelbaar is en zichtbaar wordt.
Het serieuze aspect van ‘Thunderbolts*’ is een verademing. Natuurlijk is er ruimte voor wat grappen en grollen, waarin David Harbour als Alexei Shostakov uitblinkt, maar het is een zeer volwassen film die de duisterste krochten van de aardbol bezoekt en een goede basis legt voor de verdere vertelling van dit verhaal. Aan sommige clichés – een op papier onverslaanbare antagonist bijvoorbeeld – ontkom je niet, maar het is duidelijk dat Marvel met deze film een frisse wind door de franchise wil laten waaien.
De actiesequentie in het begin van de film toont wat gelijkenissen met de iconische gevechtsscène in de gang van Park Chan-wooks ‘Oldboy’ uit 2003 en zet onmiddellijk de toon. Verder vinden we ook een moddervette knipoog naar ‘The Matrix’. Deze verwijzingen maken duidelijk dat de film zijn invloeden niet schuwt, maar met een eigen smoel films eert die de blauwdruk zijn voor het genre.
Hoewel ‘Thunderbolts*’ echt geen perfecte film is, voelt het enorm verfrissend om naar een Marvel-film te kijken die daadwerkelijk iets nieuws probeert. Er zitten zelfs lichte hints naar horror in en ook het dramatische aspect voegt waarde toe aan het verhaal. Het team is nog lang niet zo op elkaar ingespeeld zoals de Avengers dat ooit waren, maar dat is juist de charme van dit alles. Dit is een bonte verzameling buitenbeentjes die samen bewijzen veel meer te kunnen dan ze denken.
De grote ster in dit alles is Florence Pugh. Zij draagt deze film en bewijst wederom een fenomenale actrice te zijn. Verder profileert Lewis Pullman zich als een begenadigd acteur die op meerdere vlakken de juiste snaar weet te raken. Hij heeft iets ontwapenends, maar je ziet ook direct dat er veel meer achter hem schuilgaat.
Het lijkt erop dat Marvel langzaam uit het diepe Multiverse-dal begint te klimmen. Waar de hype rondom het eerder in 2025 verschenen ‘Captain America: Brave New World’ niet echt van de grond kwam, hebben ze nu eindelijk weer een film uitgebracht waar mensen enthousiast over zijn. ‘Thunderbolts*’ heeft de eerste hekwerken neergezet, waar andere nieuwe films weer op door kunnen bouwen.
Sjoerd Crins
Waardering: 4
Bioscooprelease: 30 april 2025