Tickets (2005)

Regie: Ermanno Olmi, Abbas Kiarostami, Ken Loach | 115 minuten | drama, komedie | Acteurs: Valeria Bruni Tedeschi, Blerta Cahani, Martin Compston, Sanije Dedja, Carlo Delle Piane, Silvana De Santis, Aishe Gjuriqi, Gary Maitland, Klajdi Qorraj, William Ruane, Filippo Trojano

De regisseurs hebben ondanks hun verschillende filmstijlen gemeen dat ze veelal sociaal-realistische thema’s in hun films opnemen. In deze treinreis richten zij zich op een verschillend aantal personages die in het verhaal slechts een subtiel raakvlak hebben. Olmi start met een oudere wetenschapper die een ontmoeting met andere pharmaceutici heeft gehad. Zijn terugvlucht per vliegtuig is geannuleerd en hij moet noodgedwongen met de trein. Die treinreis is geregeld door een mooie assistente die hij heimelijk aanbidt. Bij aankomst op het treinstation blijkt er een alarm te zijn, de trein is vol veiligheidsdiensten. Tijdens zijn reis speelt de professor met zijn laptop en probeert een denkbeeldig briefje aan de mooie assistente Sabine op te stellen. Hij twijfelt hoe hij zijn bewondering en amoureuze gevoelens voor haar kenbaar kan maken. Sabine heeft bij de oude professor (en inmiddels opa) gevoelens, herinneringen en verlangens opgewekt. De professor fantaseert en mijmert hoe hij met haar zou dineren en haar het hof zou maken.

De verbinding naar de volgende episode is een jonge moeder die niet in de restauratiewagen mag, de professor geeft haar een glas warme melk voor haar huilende kind. Kiarostami vervolgt dan het verhaal. Een zeer vlezige en bazige dame, de weduwe van een generaal op weg naar een herdenkingsdienst, stapt in met een jonge mannelijke reisgenoot. Die krijgt van haar voortdurend opdrachten en wordt continu afgesnauwd. Aanvankelijk lijkt het haar zoon te zijn, maar hij blijkt een soort vervangende maatschappelijke dienstplicht te volbrengen. Er volgt een aantal vermakelijke scènes met onder andere een medepassagier die haar ervan verdenkt zijn mobieltje te gebruiken en ook met twee mannen waarbij zij zonder enig voorbehoud met haar metgezel hun gereserveerde plaatsen heeft ingenomen. Haar gedrag en opstelling is in maatschappelijk opzicht zeer herkenbaar en vermakelijk, maar het blijft niet zonder gevolgen.

Bij de volgende halte neemt Ken Loach het over en introduceert drie jonge Celtic-supporters in hun voetbalshirtjes, op weg naar Rome voor een wedstrijd. Ze krijgen contact met een jonge Albanees die toevallig een voetbalshirtje van Beckham draagt. Zij geven hem en zijn familie sandwiches die zij al vanuit Schotland hebben meegenomen. Gevaarlijke ontwikkelingen dreigen als een van hen zijn treinkaartje mist en vermoedt dat de jonge Albanees dat gestolen heeft. Dan komt het sociaal-realisme van Ken Loach om de hoek, hoe zullen de jongens reageren? Denken zij uitsluitend in eigen belang of brengen zij een offer? Het antwoord is typisch in de stijl van Ken Loach.

Wat de verschillende episodes in de film verbindt is het onderscheid tussen het simpele bezit van een treinkaartje. Zonder dat ben je een ‘nobody’, met het kaartje krijg je toegang tot de wereld van de bevoorrechten. De slimme assistente heeft twee kaartjes gekocht voor de professor zodat hij een tafeltje voor zich zelf heeft in de restauratiewagen. De Albanese familie heeft geen geld voor kaartjes voor iedereen, zit vast in de gang en steelt uiteindelijk een kaartje. De weduwe van de generaal vindt dat ze recht heeft op 1e klasse terwijl ze slechts 2e klasse heeft gekocht. Toch is ze bereid haar waardigheid op het spel te zetten. In de episode die Loach verfilmt is het kaartje ineens een zaak van leven of dood geworden. Verlies ik mijn baan, blijf ik uit de gevangenis, word ik niet uitgewezen of kan ik de voetbalwedstrijd van mijn dromen bijwonen?

Zoals vaak in een drieluik zijn niet alle onderdelen van gelijk niveau. Met één redelijke, één goede en één prima inbreng (Ken Loach) is deze in zijn totaliteit geslaagd te noemen. Voor liefhebbers van het spoor ook een goede reden om deze film te gaan zien. Zij zullen zeker een mooie treinreis beleven.

Rob Veerman

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 23 februari 2006