Tiempo compartido (2018)

Recensie Tiempo compartido CinemagazineRegie: Sebastian Hofmann | 96 minuten | drama, komedie, thriller | Acteurs: Luis Gerardo Méndez, Miguel Rodarte, RJ Mitte, Cassandra Ciangherotti, Montserrat Marañon, Andrés Almeida, Hugo Albores, Pablo Guisa Koestinger, Bernardo Vega

’Tiempo compartido’ is een zwarte satire die ingaat op het concept timesharing. Voor wie niet weet wat dat is: bij timesharing mag je enkele weken per jaar gebruik maken van een vakantieaccommodatie, zoals je die bijvoorbeeld vindt in warme landen als Spanje, Turkije of Griekenland. Je moet daarvoor een (wurg)contract tekenen waar je vaak jaren aan vast zit, en wat inhoudt dat je als verplicht lid van de timesharingorganisatie ook betaalt voor beheer en onderhoud van de accommodatie.

We maken in ‘Tiempo compartido’ kennis met Pedro, zijn vrouw Eva en zoontje Ratón, die voor een langverwachte break aan zijn gekomen in hun luxe appartement met eigen zwembad. In het vakantieresort Vistamar is men van alle gemakken voorzien, zelfs je kinderen hoef je niet te vermaken, want het animatieteam staat al klaar. Veel tijd om te genieten en nader tot elkaar te komen krijgen Pedro en Eva niet, want na een eerste duik in het zwembad wordt er aangebeld. Hun appartement blijkt dubbel geboekt te zijn: er is nóg een gezin dat aanspraak maakt op het verblijf. Pedro en de pater familias van het andere gezin gaan verhaal halen bij de leiding van het onlangs door een Amerikaanse multinational overgenomen resort, maar daar komt slechts één winnaar uit en dat is niet Pedro. Eva heeft ondertussen al het besluit genomen om het luidruchtige gezin in ieder geval voor de eerste nacht toegang te verlenen tot het appartement. Zij slapen dan wel op de bank in de woonkamer.

Parallel aan de nachtmerrieachtige vakantie-ervaring van Pedro (Eva en Ratón lijken de gebeurtenissen makkelijker op te nemen) zien we in ‘Tiempo compartido’ hoe het Andrés, een werknemer van Vistamar, na een zenuwinzinking vergaat. Zijn vrouw Gloria – eveneens werkzaam bij het vakantieresort – lijkt met elke carrièresprong verder van hem verwijderd. Of heeft dat met de tragische gebeurtenis in hun verleden te maken?

De film van de Mexicaanse regisseur Sebastian Hofmann werkt op meerdere fronten: het is een zwarte en surrealistische komedie, bevat dramatische elementen, maar voldoet ook aan de eisen van een thriller – de kijker heeft geen idee waar het verhaal heen gaat en de sinistere sfeer geeft je een onbehaaglijk gevoel. Daar draagt de uitgekiende cameravoering en art direction zeker een steentje aan bij. Het kleurgebruik en de composities zijn altijd bijzonder en vertellen meer dan de plot zelf eigenlijk doet. Hofmann geeft een geweldig visitekaartje af met deze paranoïde, van maatschappijkritiek doordrenkte, psychologische horrordramedie.

Monica Meijer

Waardering: 4

Bioscooprelease: 2 augustus 2018
DVD-release: 27 november 2018