Tierra (1996)

Regie: Julio Medem | 125 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Carmelo Gómez, Emma Suárez, Karra Elejalde, Silke, Nancho Novo, Txema Blasco, Ane Sánchez, Juan José Suárez, Ricardo Amador, César Vea, Pepe Viyuela, Alicia Agut, Miguel Palenzuela, Vicente Haro, Adelfina Serrano

Julio Medem houdt ervan om verschillende verhaallijnen en personages op de meest vreemde en toevallige wijze met elkaar te verbinden. ‘Lucía y el sexo’ en ‘Los amantes del círculo polar’ zijn daar uitstekende voorbeelden van, met hun verbindingen, samenkomsten en toevalligheden. De symboliek van kosmos en universum die in Medems films volop is terug te vinden, wijst er echter op dat het toeval helemaal niet bestaat in deze wereld. In zijn films lijkt alles allang bepaald in het universum; in de sterren geschreven.

In ‘Tierra’ is het al niet anders: alle gebeurtenissen en personages staan op verschillende manieren met elkaar in verbinding en de kosmos speelt een belangrijke rol, maar in tegenstelling tot eerder genoemde films, lukt het Medem in ‘Tierra’ niet de mystiek geloofwaardig te houden. Het ligt er te dik bovenop, wat begint bij hoofdpersoon Angel, die, zoals zijn naam al doet vermoeden, een soort bovenaardse gaven lijkt te hebben, of dat in ieder geval graag zou willen. In werkelijkheid is hij een psychiatrische patiënt geweest, die met zijn ‘hyperactieve verbeelding’ inmiddels een tweede persoonlijkheid heeft geschapen, een alter-ego met wie hij voortdurend in de clinch ligt. Tot op zekere hoogte kun je hierin meegaan en werken de eigenaardigheden in het voordeel van Angel, maar na verloop van tijd begint hij te vervelen en beginnen zijn vreemde keuzes en mysterieuze opmerkingen zelfs op de zenuwen te werken. Dit ondanks het mooie optreden van Carmelo Gómez, die net als de andere acteurs, velen uit de vaste voorraad van Medem, de film aangenaam maken om naar te kijken. Dit wordt versterkt door de krachtige beeldtaal en prachtige kleuren die Medem gebruikt. De symboliek wordt op momenten subtiel en origineel in beeld gebracht, zoals tijdens de close-up van Angels gezicht met aan weerszijden op de achtergrond de twee vrouwen waartussen hij maar niet kan kiezen. Ook door middel van vlotte montage worden veel momenten op een originele manier duidelijk gemaakt.

Esthetisch en cinematografisch is er dus weinig op ‘Tierra’ aan te merken, maar Julio Medem heeft in andere films bewezen dat hij daar ook een beter script aan toe kan voegen, een echt verhaal, waarin de mystiek en symboliek niet als opvulling maar als aanvulling dienen.

Ruby Sanders

Waardering: 3

Bioscooprelease: 10 april 1997