Toegetakeld door de liefde (2013)
Regie: Ari Deelder | 90 minuten | komedie, drama | Acteurs: Raymond Thiry, Anna Hermanns, Stefaan Degand, Juda Goslinga, Leny Breederveld, Hans Dagelet, John Buijsman, Raymonde de Kuyper, Dionisio Matias, Dewi Reijs, Erik van Welzen, Xarah Von Den Vielenregen, Sus Verbruggen, Lenina Ungari, Jeroen S. Rozendaal, Thomas van Ouwerkerk, Andries de Roode, Jules Deelder, Erol Izaak Struijk, Sanne Schaap, Robin van Hilten, Ronald Ossendrijver, Pim van Alten, Lola van Duijl, Frederique Spigt, Caroline Poiesz, Martin Hofstra, Martijn Smiths, Pierre van Duyl
‘Toegetakeld door de liefde’ is de debuutfilm van Ari Deelder. Degene die toegetakeld wordt is de Rotterdamse schrijver Arie (Raymond Thiry), die worstelt met een writer’s block. Op een dag, wanneer hij op de tram staat te wachten, wordt zijn aandacht getrokken door de roodharige en charmante trambestuurster Sonja. Hij ziet in haar zijn muze, en besluit vaker met de tram te gaan. Wanneer haar lijn wordt opgeheven, probeert hij op allerlei manieren met haar in contact te komen. Dat zij al een relatie heeft met de directeur van het vervoersbedrijf houdt hem niet tegen.
De scenarioschrijver en regisseuse Ari Deelder acteerde tijdens haar jeugd in verschillende producties van het Jeugdtheater Hofplein. Na de havo studeerde zij aan de Gerrit Rietveld Academie en de Nederlandse Film- en Televisieacademie, en werkte daarbuiten mee aan verschillende film- en theaterproducties. In 2007 regisseerde zij de korte film ‘Niks tegen Kees zeggen’, en de liefde voor het film maken was geboren. Doordat zij meedeed aan de speelfilmcompetitie van het inmiddels opgeheven Rotterdam Media Fonds en de subsidieprijs van € 200.000 won, kon ze het door zichzelf verslonden boek ‘Door de liefde toegetakeld’ (Aat Ceelen) gaan verfilmen.
Zeer aangenaam pluspunt van de film is dat Ari Deelder acteur Raymond Thiry heeft weten te strikken voor de hoofdrol; de rol van de ‘dwalende’ schrijver Arie gaat hem zeer goed af. Anna Hermanns is erg goed gecast als de wulpse en flatteuze Sonja. Interessante details uit de film zijn dat Ari’s vader Jules Deelder (dichter) een voorbijganger speelt en de auteur van het boek Aat Ceelen te zien is als een man die een graf aan het graven is.
‘Toegetakeld door de liefde’ is experimenteel en origineel door de vele animaties en graphics. De titelsequentie doet door het groots, kleurrijk en beweeglijk in beeld brengen van de acteursnamen erg veel denken aan de manier waarop Tarantino zijn acteurs accentueert. De graphics geven een extra dimensie aan de onwerkelijke scènes waarin uitgedrukt wordt wat Arie voelt, hoopt, en bang voor is. Ook de woordkeuze van Arie om zijn gevoelens uit te drukken zijn erg origineel en literair (hij is per slot van rekening een schrijver), en het zangkoor die de gefrustreerde en verwarde Arie toezingt benadrukt de uitzichtloosheid van zijn obsessie.
Terwijl deze geanimeerde scènes uit het gedachtenland van Arie zo goed zijn, en de zinnen die uit zijn mond rollen zo vermakelijk, zijn de scènes uit het ‘echte’ leven jammer genoeg een stuk minder verfrissend. Zoals wel vaker in Nederlandse films (en waardoor deze er niet geliefder op worden), zitten ook hier weer de typische ‘over de top’ scènes in. Het is grappig bedoeld maar gaat daarin telkens net een stap te ver. De plot is niet interessant en blijft maar op dezelfde lijn voortkabbelen. Het gaat de hele film lang maar één richting op: zorgen dat Sonja voor hem kiest. Het obsessieve gedrag van de hoofdpersoon maakt van een man waar je aanvankelijk als kijker sympathie voor voelt, een zielig en gefrustreerd mannetje. Het verhaal wekt geen emotie, spanning of nieuwsgierigheid op, want de kijker weet al lang hoe het zit. Er zit weinig tot geen ontwikkeling in het verhaal; het einde van de film lijkt zich in dezelfde fase als een uur daarvoor te bevinden. Voor een debuut is ‘Toegetakeld door de liefde’ best aardig, maar sommige verhalen lijken nu eenmaal meer geschikt te zijn voor een boek dan voor de film.
Jolanda Lutz
Waardering: 2
Bioscooprelease: 21 maart 2013