Tom & Jerry (2021)

Recensie Tom & Jerry CinemagazineRegie: Tim Story | 101 minuten | animatie, komedie | Acteurs: Chloë Grace Moretz, Michael Peña, Jordan Bolger, Rob Delaney, Patsy Ferran, Pallavi Sharda, Colin Jost, Somi De Souza, Ajay Chhabra, Patrick Poletti, Janis Ahern, Ken Jeong, Camilla Arfwedson, Joe Bone | Originele stemmencast: Bobby Cannavale, Nicky Jam, Joey Wells, Harry Ratchford, Will ‘Spank’ Horton, Na’im Lynn, Lil Rel Howery

Al sinds de jaren twintig van de vorige eeuw experimenteren filmmakers met het samenvoegen van live action en animatie tot een hybride filmvorm die volop creatieve mogelijkheden biedt. Zo maakte pionier Max Fleischer al in de periode van de stomme film een reeks animatiefilmpjes waarin het getekende personage Koko de clown interacteert met levende wezen. Zo bestaat er een filmpje van een bokswedstrijd tussen Koko en een kitten. Ook Walt Disney was er vroeg bij, met de ‘Alice Comedies’ eind jaren twintig. Veel bekender zijn de ‘hybride’ films die Disney vanaf de jaren veertig uitbracht, zoal ‘The Three Caballeros’ (1945) en het tegenwoordig vanwege de racistische stereotypen van een disclaimer voorziene ‘Song of the South’ uit 1946. Later volgde de absolute klassieker ‘Mary Poppins’ (1964), met als hoogtepunt de geïmproviseerde scène waarin Dick van Dyke alias Bert de schoorsteenveger aan de zwier gaat met een stel vrolijke pinguïns. Een nieuwe barrière werd doorbroken met ‘Who Framed Roger Rabbit’ (1988), waarin miljoenen werden gepompt in (voor die tijd) state of the art special effects. In de jaren negentig kwam de liefhebber van het genre aan zijn trekken met films als ‘The Mask’ (1994), ‘Mars Attacks’ (1996) en ‘Space Jam’ (1996), waarna door de ontwikkeling van de digitale technieken de grens tussen animatie en live action steeds verder vervaagde.

Vele bekende tekenfilmfiguren werden de afgelopen jaren al tot leven gewekt in live action-films, de een met meer succes en overtuigingskracht dan de ander (Paddington kwam bijvoorbeeld een stuk beter voor de dag dan Garfield). En nu moeten ook Tom & Jerry eraan geloven. De in 1940 door het befaamde animatieduo Hanna-Barbera gecreëerde kat en muis spreken ook bij de huidige generatie jeugd nog tot de verbeelding. En wat is er ook niet leuk aan te vinden: een wanhopige kat die de meest creatieve – en niet zelden nogal gewelddadige – manieren verzint om eindelijk die verdraaide muis eens te pakken te krijgen, wat tot zijn grote frustratie natuurlijk nooit lukt (handen omhoog wie níet Team Tom is!). De complete inboedel wordt erbij gehaald om de ultieme muizenval te zetten, maar vaak krijgt die arme Tom het deksel op de eigen snuit. Een bont spektakel aan achtervolgingen, chaos en pure slapstick zorgen ervoor dat Tom & Jerry al ruim tachtig jaar aan de weg timmeren. Hoewel er regelmatig nieuwe of vernieuwde versies in omloop werden gebracht, zijn het de klassieke kort filmpjes die Hanna-Barbera tussen 1940 en 1958 maakten die we ons allemaal kunnen herinneren, niet in de laatste plaats vanwege de muziek en de iconische geluidseffecten.

‘Tom & Jerry’ (2021) zat al jaren in de pijplijn, maar wilde maar niet van de grond komen. Moest het nou een animatiefilm worden (‘in de geest van de oorspronkelijke korte filmpjes), of toch een combinatie live action/animatie? Pas toen filmmaker Tim Story, vooral bekend van ‘Fantastic Four’ (2005) en de meest recente ‘Shaft’-film uit 2019, zich aan het project verbond, kwam er schot in de zaak. Story vond het wel een interessante uitdaging om live action en animatie samen te voegen en sprak de ambitie uit zo dicht mogelijk bij het origineel te willen blijven. Als zelfverklaard fan van ‘Who Framed Roger Rabbit’ wilde hij net als in die film dat zijn getekende personages daadwerkelijk communiceren met de personages van vlees en bloed. Maar je hoeft niet bang te zijn dat Tom en Jerry ineens in volzinnen spreken, want dat is gelukkig niet het geval.

Het illustere tweetal belandt in deze film in een van de chicste hotels van New York, waar het societyhuwelijksfeest van het jaar op het punt staat los te barsten. De steenrijke Ben (Colin Jost), toevallig ook de eigenaar van hond Spike, gaat trouwen met zijn verloofde Preeta (Pallavi Sharda) en om indruk te maken op haar familie kan het hem niet gek genoeg. Maar met Tom en Jerry in de buurt, loopt de boel uiteraard in het honderd. Vooral Jerry heeft het op zijn heupen: een muis in de keuken, met al die lekkere kazen voor het grijpen, is natuurlijk niet gewenst. Nadat chefkok (Ken Jeong, die eigenlijk maar één – nogal irritant – personage kan spelen) hem ontdekt, stuurt hotelmanager Dubros (Rob Delaney) de nieuwbakken weddingplanner Kayla (Chloë Grace Moretz), die de cv van een ander heeft gebruikt om een baan in het hotel te krijgen, erop af om Jerry te vangen. Zij weet hem ervan de overtuigen dat ze daarbij de hulp van Tom nodig heeft, tot grote frustratie van eventmanager Mendoza (Michael Peña), die het liefste zowel Jerry als Tom én Kayla zou willen wegwerken.

Het verhaaltje heeft weinig om het lijf en is net zo plat als de Tom & Jerry-filmpjes van vijf minuten. In de menselijke personages zit geen enkele diepgang. Deze worden ook nog eens heel overdreven gespeeld. Van mensen als Moretz, Delaney en Peña mag je toch meer verwachten. Het meest overtuigend is nog het kat-en-muisspel tussen Tom en Jerry, hier blijft Story dan ook nog aardig dicht bij het bronmateriaal. Het is namelijk ouderwetse slapstick en de befaamde aartsrivalen maken er een gezellige chaos van in het hotel. Tom en Jerry zijn dan ook het probleem niet. Waar het misgaat is in de interactie met de acteurs. Sowieso zijn de menselijke personages geen succes, de meesten zijn te grotesk (alleen Delaney lijkt nog enigszins normaal) en overdreven. Misschien is dat de bedoeling geweest van Story en scenarioschrijver Kevin Costello – personages in cartoons zijn immers ook grotesk – en in een film als ‘Who Framed Roger Rabbit’ pakt het goed uit. Maar hier slaat Story de plank jammerlijk mis. De menselijke personages zijn vervelend, flauw en ongeïnspireerd. De makers zullen zich waarschijnlijk hoofdzakelijk richten op de jongste kijkers en voor hen heeft ‘Tom & Jerry’ genoeg leuks te bieden, al zullen ook zij de scènes waarin louter mensen te zien zijn en geen animatiefiguren het liefste willen doorspoelen! Beste Tim Story, had nou toch gewoon een lange animatiefilm gemaakt, dan was je vast beter voor de dag gekomen.

Patricia Smagge

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 9 juni 2021
PVOD-release: 26 juli 2021
Digital download-release: 7 september 2021
VOD-release: 22 september 2021
DVD- en blu-ray-release: 22 september 2021