Tom & Jerry: Sjakie en de chocoladefabriek – Tom and Jerry: Willy Wonka and the Chocolate Factory (2017)

Regie: Spike Brandt | 75 minuten | animatie, avontuur, komedie, familie, musical | Originele stemmencast: JP Karliak, Jess Harnell, Lincoln Melcher, Mick Wingert, Lori Alan, Jeff Bergman, Spike Brandt, Rachel Butera, Kate Higgins, Dallas Lovato, Emily O’Brien, Sean Schemmel, Kath Souci, Jim Ward, Audrey Wasilewski, Lauren Weisman

“Aardappels met chocola, boontjes met vanillevla. Waterijs met kaasfondue, aardbeien met jus”.
Nee geen kooktip, maar tekst uit een kinderliedje over, zo op het eerste oog, moeilijk te combineren ingrediënten. Althans het combineren zal niet het probleem zijn, meer het uiteindelijke gerecht. Datzelfde geldt voor ‘Tom en Jerry: Sjakie en de Chocoladefabriek’. Want wat moet er komen uit de mengkom van Hanna-Barbera en Roald Dahl? Een van de vele potentiële combinaties (“Scooby Doo: De Grote Vriendelijke Reus” of “De Flintstones: Mathilda”) is dus gerealiseerd met ‘Tom & Jerry’ en ‘Sjakie en de Chocoladefabriek’.

Het alom bekende verhaal van Sjakie en zijn avontuur met Wille Wonka wordt in deze film bedekt met een laagje Tom en Jerry. En dat gerecht heeft een mindere nasmaak, en dat komt door twee elementen. Allereerst Tom en Jerry zelf. Bekend om hun halsbrekende toeren en ook die zijn volop in de film aanwezig. Er wordt getracht deze capriolen op een zo natuurlijk mogelijke manier in Sjakie en de Chocoladefabriek te integreren. Dat lukt niet altijd. Meestal voelt het als een wat hinderlijke onderbreking van het hoofdverhaal.

De tweede reden die leidt tot een wat mindere film is een afgeleide van de eerste. De uitspattingen van Tom en Jerry kosten tijd. Tijd die ergens terugverdiend moet worden. En dat gebeurt ten koste van het moralistische aspect van Sjakie en de Chocoladefabriek. Waar in het origineel elke winnaar van een gouden ticket staat voor een andere zonde (denk bijvoorbeeld aan hebzucht of egoïsme), worden deze zonden in ‘Tom & Jerry: Sjakie en de Chocoladefabriek’ impliciet gelaten. Nu is dat weliswaar vooral problematisch voor de oplettende kijker die zelf een bepaald abstractieniveau heeft en niet voor kinderen, wat toch de voornaamste doelgroep van de film is. En dat is op zichzelf weer zonde. Nu blijft er een wat oppervlakkige film over die een minder overtuigende boodschap heeft. Uiteindelijk is het echt als boontjes met vanillevla. Het zal best binnen te houden zijn, maar zelf zal je het niet zo snel bestellen.

Ton te Slaa

Waardering: 3

DVD-release: 12 juli 2017