Tomb Raider (2018)

Recensie Tomb Raider CinemagazineRegie: Roar Uthaug | 118 minuten | actie, avontuur | Acteurs: Alicia Vikander, Dominic West, Walton Goggins, Daniel Wu, Kristin Scott Thomas, Derek Jacobi, Alexandre Willaume, Tamer Burjaq, Adrian Collins, Keenan Arrison, Andrian Mazive, Milton Schorr, Hannah John-Kamen, Peter Waison, Samuel Mak, Sky Yang, Civic Chung

Het moet voor Alicia Vikander geen makkelijke opgave zijn geweest om in de voetsporen van Angelina Jolie te treden. Het iconische personage Lara Croft is op menig netvlies van gamefanaten gebrand, en hoewel de twee films waarin Jolie de stoere actieheldin vertolkt niet te boek zijn gegaan als de meest geweldige game-adaptaties, wist de actrice wel haar stempel te drukken op de franchise. ‘Tomb Raider’ (2018) is, net als de game uit 2013, een reboot, geen remake van de originele serie, en dat is in ieder geval al een plusje.

Lara Croft mag dan de dochter zijn van een rijke zakenman, haar bankrekening wijst daar beslist niet op. Als ze zelfs de contributie van haar sportschool niet meer kan betalen, vallen de bezwaren om mee te doen aan een heuse fox hunt met haar collega-fietskoeriers weg. Ze kan het prijzengeld goed gebruiken! Bij deze spectaculaire race raakt ze – hoe ongelukkig – een politiewagen en ze wordt gearresteerd. Op het politiebureau haalt Ana Miller (Kristin Scott-Thomas), haar vaders zakenpartner, haar op. Ana maakt meteen van de gelegenheid gebruik Lara over te halen om nu toch eindelijk de papieren te ondertekenen waarmee ze haar jaren geleden vermist geraakte vader doodverklaart en haar erfenis kan opstrijken. Maar net voor Lara haar krabbel kan zetten, krijgt ze een aanwijzing onder ogen omtrent haar vaders laatste uiterst geheime missie.

Die missie leidde hem naar Hong Kong, waar hij een boot huurde die hem naar het eiland Yamatai bracht. Sindsdien is niets meer van hem vernomen. Lara negeert haar vaders opdracht in zijn vooraf opgenomen videoboodschap en in plaats van al het onderzoekswerk te vernietigen, gaat zij op zoek naar de kapitein van de boot, natuurlijk met als uiteindelijk doel haar vader te vinden.

‘Tomb Raider’ is een gedegen actiefilm zonder een al te diepgaand plot of karakterontwikkelingen. Vikander weet wel raad met haar personage en rent, springt en vecht zich overtuigend door de obligate scènes heen. In vergelijking met de Angelina Jolie-films valt het ontbreken van humor het meest op, daarnaast is Vikanders Lara een stukje menselijker gemaakt. Ze is hier minder ‘superheld’ dan Jolie’s personage dat was. De vader-dochter-relatie is minder overtuigend – mede geholpen door de ietwat knullige flashbackfragmenten, waarin de jongere Lara niet lijkt op de volwassen Lara – en ook het puzzel-element dat in soortgelijke avonturenfilms vaak smullen geblazen is wordt hier nauwelijks gebruikt. De oplossingen liggen allemaal binnen handbereik en dat neemt een hoop spanning weg.

Wat de Noorse regisseur Uthaug wel in de vingers heeft is de actie. Van de al eerder genoemde fietsrace in het begin van de film tot de adembenemende, weliswaar met behulp van CGI gemaakte, scène waarin Vikander in een neergestort vliegtuig boven een waterval hangt: hij krijgt de kijkers dan wel niet op het puntje van de stoel, maar in slaap vallen zullen ze niet. Het is jammer dat aan de rest van ‘Tomb Raider’ niet veel meer dan een lijstje met groene vinkjes ten grondslag ligt. Onderhoudend? Ja, zeker! Memorabel? Dat niet. Willen we meer Vikander als Lara? Bring it on!

Monica Meijer

Waardering: 3

Bioscooprelease: 15 maart 2018
DVD-, blu-ray-(tevens 3D) en 4K UHD-release: 18 juli 2018