Tooth Fairy (2010)

Regie: Michael Lembeck | 101 minuten | komedie, familie, fantasie | Acteurs: Dwayne Johnson, Ashley Judd, Stephen Merchant, Ryan Sheckler, Seth MacFarlane, Julie Andrews, Chase Ellison, Destiny Whitlock, Brandon T. Jackson, Dan Joffre, Ellie Harvie, Barclay Hope, Michael Daingerfield, Josh Emerson, Dale Wolfe, Steven Bewley, Brendan Penny, Lee Tichon, Darien Provost, David Quinlan, Steve Levy, Simon King, Juno Ruddell, Nicole Muñoz, Brendan Meyer, Kevin Atwell, Billy Crystal

Voor hij in ‘The Mummy Returns’ (2001) en ‘The Scorpion King’ (2002) opdook, was Dwayne ‘The Rock’ Johnson hoofdzakelijk bekend als worstelkoning. Sindsdien wisselt hij acteerwerk af met optredens in de ring. Net als andere spierbundels als Arnold Schwarzenegger en Sylvester Stallone maakte Johnson al snel uitstapjes van actie- en vechtspektakels naar kindvriendelijke komedie. Stallone sloeg de plank finaal mis met ‘Oscar’ (1991) en ‘Stop! Or My Mom Will Shoot’ (1992); Ahh-nuld was een stuk succesvoller met familiefilms als ‘Twins’ (1988) en ‘Kindergarten Cop’ (1990), hoewel ook hij zichzelf vaak genoeg voor schut zette – met als tragisch dieptepunt de kerstfilm ‘Jingle All the Way’ (1996). Dwayne Johnson nam het stokje zonder morren over van The Governator, dat liet hij eerder zien in ‘The Game Plan’ (2007) en nu in ‘Tooth Fairy’ (2010). In beide films speelt hij een (uitgerangeerde) sportheld die dankzij zijn omgang met kinderen waardevolle levenslessen voor de kiezen krijgt. Films met een hoog Disney-gehalte dus!

In ‘Tooth Fairy’ speelt Johnson Derek Thompson, een ijshockeyspeler op zijn retour die ooit op het hoogste niveau speelde maar door een blessure is verbannen naar de regionale competitie. Daar is hij meer een kermisattractie dan een sportheld: Thompsons bijnaam, ‘Tooth Fairy’, kreeg hij vanwege zijn befaamde bodycheck, waarbij menig tegenstander een tand verloor. Een paar minuten per wedstrijd mag Thompson het ijs op om zijn trucje te doen. Aan de ene kant voelt hij zich nog altijd heel wat, aan de andere kant ziet hij hoe jonge jongens hem aan alle kanten voorbijstreven. Zijn tijd is voorbij, maar dat wil hij nog niet toegeven. Zijn frustraties vreten aan hem en dat reageert hij soms af op zijn omgeving. Zijn vriendin Carly (Ashley Judd) is nog niet helemaal gewend aan zijn egocentrische uitbarstingen. Wanneer hij op een avond haar dochtertje vertelt dat de tandenfee niet bestaat, pakt dit heel ongelukkig uit. Derek moet zich verantwoorden voor het verwoesten van de dromen van anderen. Hij belandt in het hoofdkwartier van de tandenfeeën, waar hij van de ‘opperfee’ (Julie Andrews) de opdracht krijgt een week lang te helpen bij het ophalen van tanden. Hij kan elk moment worden opgeroepen, dus zijn nieuwe klus brengt hem regelmatig in moeilijkheden.

Michael Lembeck is niet bepaald een regisseur waar je warm voor loopt, want behalve wat afleveringen van series en een enkele tv-film heeft hij weinig opzienbarends op zijn palmares. Of je moet ondersteboven zijn van ‘The Santa Clause’ deel 2 (2002) en 3 (2006)? In dat licht bezien is ‘Tooth Fairy’ helemaal zo slecht nog niet. Goed, de humor is veelal erg flauw en de film is ontzettend voorspelbaar, maar vervelend wordt het gelukkig nooit. De film leunt sterk op het natuurlijke charisma van Dwayne Johnson, die bij lange na niet de beste acteur is die er in Hollywood rondloopt, maar desondanks van het scherm afspat. Ook al is Derek Thompson in eerste instantie helemaal geen sociale of vriendelijke man, toch mag je hem direct vanaf het begin. Johnson wordt ondersteund door een indrukwekkende support cast, met onder anderen Julie Andrews, Ashley Judd, Billy Crystal en Stephen Merchant. Helaas worden hun talenten bij lange na niet volledig benut. Vooral Judd krijgt in haar kleurloze rol nauwelijks ruimte om zichzelf te ontplooien. Crystal, Merchant en ook Seth MacFarlane (‘Family Guy’) worden ingeschakeld voor een lolletje hier en daar. Merchant komt er nog redelijk vanaf en is een van de schaarse lichtpuntjes in deze film, maar Crystal (die voor het eerst sinds ‘Analyze That’ (2002) weer in een film te bewonderen is) en MacFarlane komen niet verder dan een minimale cameo. Zonde!

Opmerkelijk is dat, hoewel deze film zich in eerste instantie op een jeugdige doelgroep richt, er ook flink wat gewelddadige scènes in ‘Tooth Fairy’ zitten – met name op de ijsbaan waar de hockeyers niet zachtzinnig met elkaar omgaan. Wellicht is die onevenwichtigheid ontstaan doordat maar liefst zes (!) scenarioschrijvers zich met het script bemoeiden. Het moraliserende einde verwacht je dan wél weer in een film als deze, het maakt de film bovendien enorm voorspelbaar. ‘Tooth Fairy’ weet zich in geen enkel opzicht te onderscheiden van de eerste de beste familiefilm. Echt slecht is het allemaal niet, daarvoor is met name in de cast te veel talent te vinden. Maar van mensen als Ashley Judd, Billy Chrystal en Julie Andrews verwacht je simpelweg nét even meer en dat krijg je niet. Wat je wel krijgt? Dwayne Johnson in een tutu! Ach, de allerkleinsten krijg je er ongetwijfeld mee aan het lachen. Stel je verwachtingen naar beneden bij, dan valt ‘Tooth Fairy‘ nog best mee.

Patricia Smagge

Waardering: 2