Top Hat (1935)
Regie: Mark Sandrich | 101 minuten | komedie, musical, romantiek | Acteurs: Fred Astaire, Ginger Rogers, Edward Everett Horton, Erik Rhodes, Eric Blore, Helen Broderick, Lucille Ball, Gino Corrado Leonard Mudie, Dennis O’Keefe, Nick Thompson, Tom Ricketts
Vandaag de dag zijn musicals meer naar de achtergrond verdwenen en verschijnen ze eerder sporadisch op de grote schermen. Enkele memorabele titels die in het recente verleden zijn uitgekomen, zijn ‘In the Heights’, de remake van ‘West Side Story’ en misschien wel de bekendste, ‘La La Land’. Lang voor Ryan Gosling en Emma Stone zich in de wereld van zang en tapdance waagden, waren er de ongekroonde koning en koningin van de musicals in de jaren 30 en 40: niemand minder dan Fred Astaire en Ginger Rogers.
Astaire en Rogers hebben binnen de wereld van de musicals een legendarische reputatie. Het duo vormt haast een verpersoonlijking van het genre. Zo acteerden ze maar liefst tien keer samen, waarvan ‘Top Hat’ hun bekendste en meest bekroonde werk is. De slagzin van de film luidt dan ook: ‘They’re dancing cheek to cheek again!‘. De film is geregisseerd in 1935 door de Amerikaan Mark Sandrich. Sandrich heeft frequent samengewerkt met Astaire en Rogers en filmde onder meer de muziekfilms ‘The Gay Divorcee’ en ‘Shall we Dance’ met hun. ‘Top Hat’ wist vier Oscarnominaties binnen te harken, waaronder de meest prestigieuze, Beste Film. De film kon de nominaties echter niet verzilveren.
Jerry Travers (Fred Astaire, geportretteerd als een typische dandy) is een succesvolle showman en performer. Samen met zijn producer, Horace Hardwick (Edward Everett Horton) plannen ze een nieuwe show in Londen. Na een ontmoeting in de Engelse hoofdstad gaan de twee naar de hotelkamer van Horace, waar Jerry zijn tapdancekunsten demonstreert. Nietsvermoedend en vredig in slaap in de kamer onder hen, ligt Dale Tremont (Ginger Rogers). In zijn enthousiasme danst Jerry haar per ongeluk wakker. Verontwaardigd gaat ze naar boven om te reclameren. Wanneer Jerry en Dale oog in oog staan, is het liefde op het eerste gezicht. Hun liefde wordt echter snel gedwarsboomd door enkele misverstanden en door de theatrale Italiaanse modeontwerper Alberto Beddini (Eric Rhodes).
Hoewel de plot eerder eenvoudig is en met momenten wat aansleept, zit er een magisch kantje aan ‘Top Hat’. Een soort verloren optimisme, dat typerend is voor films die uitkwamen gedurende de Grote Depressie. Ondanks het feit dat Jerry Travers keer op keer wordt afgewezen door Dale Tremont, blijft hij positief doorzetten. De onbereikbare liefde en het utopische idee van verliefdheid zijn duidelijk aanwezig in deze film. Dat optimisme en die liefde vertalen zich in de dans en zang. De befaamde componist Irving Berlin, die voor meerdere musicals de muziek componeerde, schreef de songs voor ‘Top Hat’ – die tevens de Oscarnominatie voor Beste Muziek kreeg. De choreografieën zijn indrukwekkend en de momenten waarop de acteurs uitblinken. Tijdens het nummertje ‘Isn’t It A Lovely Day?’ halen Astaire en Rogers alles uit de kast en tonen hoe goed ze op elkaar zijn afgestemd. Wanneer er niet wordt gedanst of gezongen, voelen de acteerprestaties iets te theaterachtig aan, waardoor de film zijn geloofwaardigheid wat verliest. Daarnaast stokt het tempo geregeld en valt het scenario te veel in herhaling. Het verhaal loopt een beetje in rondjes, waardoor het geregeld de aandacht van de kijker verliest.
In de tweede helft van de film, wanneer Jerry, Dale, Horace en diens vrouw, Madge Hardwick (Helen Broderick) in een (denkbeeldig) Italiaans Art Deco Venetië dansen, voel je het betoverende effect dat oude films kunnen hebben. De stad is overduidelijk een grote studio ergens in Hollywood, wat de film een zekere charme geeft. Het is het soort cinema dat niet meer wordt gemaakt en gedateerd is, maar bij sommigen misschien een nostalgisch gevoel opwekt. Alles heeft een zekere grandeur en toont niet alleen de kracht van musicals, maar ook van het groeiende Hollywood – in 1935 nog Hollywoodland – dat toen nog in zijn kinderschoenen stond.
Of je nu van musicals houdt of niet, ‘Top Hat’ tovert met momenten een glimlach op je gezicht. In de huidige tijd kan deze film ietwat melig of oubollig overkomen. Zo kan je ook op voorhand voorspellen wanneer er een liedje of dansje zit aan te komen. Dit neemt allemaal niet weg dat ‘Top Hat’ hartverwarmend overkomt, met een komische noot die wordt geleverd door het personage van Horace en de dynamiek met zijn vrouw Madge. ‘Top Hat’ blijft een klassieker die iedereen gezien moet hebben!
Nick Majchrowicz
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 26 maart 1936