Tous ensemble – Et si on vivait tous ensemble? (2011)

Regie: Stéphane Robelin | 96 minuten | komedie | Acteurs: Guy Bedos, Daniel Brühl, Geraldine Chaplin, Jane Fonda, Claude Rich, Pierre Richard, Bernard Malaka, Camino Texeira, Gwendoline Hamon, Shemss Audat, Gustave de Kervern, Laurent Klug, Lionel Nakache, Stéphanie Pasterkamp, Philippe Chaine, Caroline Clerc, Gaëlle Billaut Danno, Lili Robelin, Tom Robelin, Alexandre Robelin, Marie Bruncher

De laatste keer dat Jane Fonda nog eens in een Franse film speelde, was in 1972 (‘Tout va bien’ van Jean-Luc Godard). Fonda woonde in die tijd in Frankrijk met haar toenmalige echtgenoot regisseur Roger Vadim, die van haar een waar sekssymbool had gemaakt in films als ‘Barbarella’ (1968). Veertig jaar na ‘Tout va bien’ duikt Fonda weer eens op in een Franse film, ‘Et si on vivait tous ensemble?’ – kortweg ‘Tous ensemble’ (2011) van Stéphane Robelin. Iets compleet anders dan het meer experimentele werk dat ze maakte met Godard, want ‘Tous ensemble’ is een stuk lichtvoetiger. Halverwege de zeventig ziet de altijd fitte Fonda er nog steeds geweldig uit, net als haar tegenspeelster Geraldine Chaplin trouwens. De dochter van Charlie Chaplin is weliswaar zeven jaar jonger dan die van Henry Fonda, maar beide vrouwen spatten van het scherm in deze milde komedie over vijf vrienden in de herfst van hun leven.

Fonda speelt Jeanne, een in Amerika geboren maar al jaren in Frankrijk woonachtige voormalige filosofiedocente die erachter komt dat ze ernstig ziek is. Ze besluit het slechte nieuws voor zichzelf te houden om haar echtgenoot Albert (Pierre Richard) – die zelf tekenen vertoond van Alzheimer – er niet mee te belasten. Gezondheidsproblemen zijn er ook voor Claude (Claude Rich), die al decennialang bevriend is met het stel. Al weerhoudt dit hem er niet van zijn seksuele aandrang te blijven bevredigen met de hulp van prostituees en escortdames. Als Claude op een dag instort en Albert beseft dat hij niet meer in staat is zijn schapendoes Oscar uit te laten, gaan de alarmbellen rinkelen bij het drietal. Een verhuizing naar een dure, benauwende bejaardenflat ziet ze niet zitten, maar gelukkig kunnen ze terecht in de gigantische villa van hun vrienden Annie (Geraldine Chaplin) en Jean (Guy Bedos). De Duitse uitwisselingsstudent Dirk (Daniel Brühl) wordt ingehuurd om Oscar uit te laten; als hij besluit zijn scriptie te schrijven over het vijftal mag hij ook in de villa komen wonen. De rust in de gezellige commune wordt echter verstoord als oude geheimen de kop opsteken, terwijl de gezondheid van een aantal van de vrienden hard achteruit holt.

‘Tous ensemble’ snijdt heikele thema’s als omgaan met je eigen sterfelijkheid en de seksuele beleving van senioren maar doet dit op een luchtige manier. Exemplarisch voor de wijze waarop schrijver en regisseur Robelin hiermee omgaat zijn de openhartige gesprekken tussen Jeanne en de jonge Dirk tijdens het wandelen met de hond, waarin zij zonder schroom onthult dat ze geregeld masturbeert en haar jonge vertrouweling en passant enkele liefdestips meegeeft. In een rol als deze is Fonda met haar vroegere imago als sekssymbool natuurlijk helemaal op haar plaats. Brühl liet in ‘Ladies in Lavender’ (2004) naast Judi Dench en Maggie Smith al zien goed uit de voeten te kunnen met legendarische actrices op leeftijd. Ondanks het feit dat zijn rol niet helemaal geloofwaardig is – waarom zou je de jongen die de hond uitlaat direct maar uitnodigen om bij je in te wonen – vormt Brühl een prettige aanvulling op de cast. Hij laat de ruimte aan de oudere garde om te stralen. Niet alleen Fonda en Chaplin, ook de drie mannen – veteranen uit de Franse cinema – zetten fijne vertolkingen neer.

Ondanks de prima rolbezetting, weet ‘Tous ensemble’ toch geen potten te breken. Daarvoor graaft de film niet diep genoeg. De personages zijn sympathiek, maar écht betrokken raak je niet bij ze. Pas tegen het einde, als de tragedie toeslaat, weet ‘Tous ensemble’ echt een emotionele snaar te raken. Dat is te laat om van deze tweede film van Stéphane Robelin een onvergetelijk senioren-tragikomedie te maken, maar vermakelijk tijdverdrijf is dit charmante Franse filmpje zonder meer.

Patricia Smagge

Waardering: 3

Bioscooprelease: 12 juli 2012
DVD-release: 18 oktober 2012