Tous les soleils (2011)
Regie: Philippe Claudel | 105 minuten | komedie | Acteurs: Stefano Accorsi, Neri Marcorè, Clotilde Courau, Lisa Cipriani, Anouk Aimée
Na het magistrale drama ‘Il y a longtemps que je t’aime’ gaat schrijver – en nu regisseur voor zijn tweede speelfilm – Philippe Claudel in ‘Tous les soleils’ op een totaal andere toer. Dit is een komedie met vaart en stijl, die mede gedragen wordt door prima Italiaanse muziek uit La Tarantella. Claudel schreef het scenario speciaal voor de film, zijn boekfans hoeven niet te zoeken naar de boekvorm. Vanaf het begin is de setting duidelijk: dit is een komedie en er zal gelachen worden! Straatsburg: Alessandro (Stefano Accorsi) is van Italiaanse afkomst, woont al lang in Frankrijk en is kort na de geboorte van zijn dochter Irina (Lisa Cipriani) weduwnaar geworden. Alessandro woont in een gezamenlijke huishouding met zijn 15-jarige puberende dochter en zijn broer Luigi (Neri Marcore). Broer Luigi is het type recalcitrante dwarsligger van middelbare leeftijd die uit protest tegen Berlusconi geen Italiaans meer wil spreken en niet meer de straat op wil. Uit balorigheid vraagt hij een uiteraard kansloos politiek asiel in Frankrijk aan.
Alessandro is een overbezorgde vader, maakt zich hevig zorgen over zijn puberende dochter die voor het eerst verliefd wordt en is overijverig om haar tegen de boze buitenwereld (lees: haar verliefde vriendjes) te beschermen. Irina vindt alles wat haar vader doet vanzelfsprekend gênant en ruzietjes daarover zijn aan de orde van de dag. Broer Luigi wil niet werken, teert een beetje op de zak van zijn broer, schildert wat, maar wil zijn kunst ook niet verkopen. Hij kijkt veel naar licht erotische soaps op de TV, kan goed schrijven, is een lekkerbek, kookt heerlijk en begrijpt Irina veel beter dan haar vader en spant een beetje met haar samen. Alessandro wil geen nieuwe relatie aangaan, hij vindt het verraad en treurt nog steeds om zijn vrouw die hij niet kan vergeten. Naast zijn docentschap barokke muziek, leest hij boeken voor aan zieken. Dochter Irina vindt dat pa na vele jaren weduwnaarschap maar weer eens verliefd moet worden en schakelt Luigi in om heimelijk via een dating site een nieuwe liefde voor Alessandro te vinden. Pa weet van niets, broer Luigi mailt over en weer en gebruikt een foto van Alessandro. Oh heerlijk toeval: een vrouwelijke collega van Alessandro is geïnteresseerd. De misverstanden door de steeds meer erotisch getinte correspondentie van Luigi leiden uiteraard tot voorspelbare complicaties.
Claudel heeft in zijn cameravoering fraaie plaatjes van het fotogenieke oude centrum van Straatsburg ingepast. Het verhaal ontwikkelt zich met veel vaart en humor, het scenario blijft oppervlakkig en graaft niet diep. Generatieconflicten, verliefdheid, amusante misverstanden, er zit van dit alles wel wat in. De personages in de film zijn soms wat cliché en licht karikaturaal. De verwikkelingen zijn in hoge mate voorspelbaar, maar in een goede komedie deert dat niet. De soundtrack harmonieert fraai en ondersteunt sterk. ‘Tous les soleils’ is als film in het genre komedie geslaagd met zijn licht filosofische en vrolijke boventoon. Sympathiek, lichtvoetige ambiance, luchtig en blijmoedig.
Rob Veerman
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 2 juni 2011