Tracker (2010)

Regie: Ian Sharp | 102 minuten | actie, drama, avontuur | Acteurs: Ray Winstone, Temuera Morrison, Gareth Reeves, Mark Mitchinson, Daniel Musgrove, Andy Anderson, Mick Rose, Jodie Hillock, Tim McLachlan, Stephen Papps, Steve Reinsfield, Greg Johnson    

In ‘Tracker’ staan een stoïcijnse Zuid-Afrikaan en een trotse Maori lijnrecht tegenover elkaar. De één is een verbitterde spoorzoeker, de andere een walvisvisser die terugkeert naar het land van zijn voorouders. Het decor waarin gestreden wordt, ligt in het Nieuw-Zeeland van de twintigste eeuw. In een helse achtervolging leren de twee mannen elkaar tegen wil en dank beter kennen. Hun gemeenschappelijke woede zorgt voor een soort van verbond dat alle vooroordelen over elkaars afkomst in een ander perspectief plaatst.

Arjan van Diemen is tijdens de Boerenoorlog zijn gezin en boerderij kwijtgeraakt. Gefrustreerd waagt hij zich in het hol van de leeuw en beproeft zijn geluk in Nieuw-Zeeland dat door de gehate Britten wordt gekoloniseerd. Kereama raakt na een stoeipartij in de problemen. Enkele soldaten willen hem een lesje leren en tuigen hem af. Tijdens het gevecht steekt één van de militairen per ongeluk zijn kompaan neer. Kereama wordt echter van de moord  verdacht en vlucht de wildernis in. Het Engelse leger recruteert Van Diemen om de voortvluchtige te traceren. Er volgt een barre tocht door een fenomenaal landschap waarin de keikoppen tot een onverwachte conclusie komen. Samen zijn ze verenigd door een ontembare haat tegenover de Britten en hun vijandige houding verandert langzaam in respect.

Deze vlotte avonturenfilm probeert iets aan te vangen met begrippen als origine, personaliteit en vooringenomenheid. Tussen de actie door wordt er wat gezwetst over eer en moed. De conversaties zijn echter bijzonder matig en komen een beetje geforceerd over. Het moment waarop Kereama begint met een haka, de ceremoniële dans van de Maori’s, werkt zelfs onbedoeld op de lachspieren. De karakterkoppen van Ray Winstone en Temuera Morrison passen uitstekend bij het grillige landschap maar de twee acteurs kunnen ook niet verhullen dat het scenario weinig potten breekt. De enige echte hoofdrolspeler is dan ook de magistrale natuur die zich in mooie plaatjes presenteert.

Jochem Geelen