Trainwreck – Trainwreck: My Life as an Idoit (2007)

Regie: Tod Harrison Williams | 95 minuten | drama, komedie | Acteurs: Seann William Scott, Gretchen Moll, Jeff Garlin, Susannah Bianchi

Sommige mensen hebben altijd pech. Jeff Nichols is zo’n bijzonder geval dat je niet weet of je met hem mee moet lachen of juist moet huilen om zijn leven. De beste man is schizofreen, autistisch, onhandig, zelfcentrisch en ook nog een oud-alcoholist met bindingsangst. Erger kan bijna niet. Dus kijk naar je eigen leven en prijs jezelf gelukkig. Dat is zo ongeveer de boodschap van ‘Trainwreck’. In ‘Trainwreck’ vertolkt Seann William Scott de rol van Jeff Nichols. Hoe bizar het ook klinkt, Nichols schijnt echt te bestaan en kampt dagelijks met allerlei problemen. De man lijkt alleen maar ongeluk aan te trekken en niets blijft hem bespaard. Zo laat hij de ene dag het huis van zijn stiefvader tot de grond toe af branden, terwijl hij de week daarop een date laat uitlopen tot een hel op aarde. Tussendoor vecht Nichols met allerlei ziektes als schizofrenie en alcoholisme. Lichtpuntje in de duisternis is Lynn (Gretchen Moll), een jonge vrouw met een zwaar verleden. Helaas voor Nichols die als een blok voor haar valt, is ze getrouwd met een rijke zakenman.

Hoewel ‘Trainwreck’ niet klinkt als een gezellige lachfilm, valt er genoeg te lachen in deze tragikomedie. Scott, vooral bekend als de platte Stifler uit de ‘American Pie’ saga, zet een mooie rol neer die verrassend genoeg nooit over de top gaat. Nichols blijft een mens en wordt op een gevoelige, eerlijke manier neergezet. Niet als een loser, maar als een krijger die elke dag dapper het gevecht met zichzelf aangaat. Vaak onbeholpen, maar altijd vol goede moed. Het optimisme waarmee Scott zijn personage neer zet is vertederend en meeslepend. Ook Moll zet een krachtige rol neer.

Regisseur Tod Harrison Williams heeft een sterke balans gevonden tussen drama en humor. Er valt genoeg te grinniken om de vreemde capriolen van Nichols, terwijl plaatsvervangende schaamte en medelijden ook om je aandacht bedelen. Toch is ‘Trainwreck’ niet voor iedereen. De belevenissen van het hoofdpersonage zijn extreem en er komt geen eind aan. Rust krijg je niet, omdat het leven van Nichols blijkbaar zo volgepropt is met groteske gebeurtenissen dat iedere dag als een uit de hand gelopen carnavalsfeest lijkt te eindigen. De film duurt dan ook net iets te lang. Doet niets af van het feit dat ‘Trainwreck’ een gevoelige, lieve film is geworden met een onvergetelijke antiheld in de hoofdrol.

Frank v.d. Ven