Trespassers (2006)
Regie: Ian McCrudden | 83 minuten | horror | Acteurs: Michelle Borth, Joleigh Fioreavanti, Alex Feldman, Kaiwi Lyman, Jon Ada, Melissa Davis, Marc Jozefowicz, Clayton Rohner
De tiener Colin besluit om samen met vier van zijn vrienden zijn broer achterna te reizen naar Punto Abre Ojos (punt van de open ogen) om aldaar te genieten van een lekker relaxte kampeer- en strandvakantie. Wanneer ze echter aankomen op deze grotendeels verlaten maar desondanks prachtig gesitueerde locatie, stuiten ze alleen op de auto en het verlaten tentenkamp van Colins broer en diens vrienden. Als het vijftal vlak daarna in de heuvels een aantal afgekloven geraamtes aantreft, blijkt dat deze plaats in werkelijkheid wellicht toch niet zo idyllisch is als men op het eerste gezicht zou aannemen.
Op het eerste gezicht lijkt het verhaaltje dat ten grondslag ligt aan ‘Trespassers’ te wijzen op wederom een matige en goedkope tienerhorrorfilm waarvan er met gemak dertien in een dozijn gaan. Dit is echter maar ten dele waar. Het verhaal rondom de plaats Punto Abre Ojos, dat verklaart waarom juist deze plaats wordt geteisterd door het kwaad en ronddolende kannibalistische zombies, is vrij origineel en overstijgt in verhaaltechnisch opzicht het niveau dat bijvoorbeeld in films als ‘Scream’ of ‘I Know What You Did Last Summer’ tentoongespreid wordt. De film lijkt aanvankelijk iets te traag op gang te komen, maar de makers slagen er toch wel in om de spanning goed op te bouwen en de kijker zo nu en dan te verrassen met enkele geslaagde schrikeffecten. De gruwelijkheden spelen zich in deze rolprent grotendeels buiten beeld af en worden over het algemeen niet al te expliciet in beeld gebracht. De makers gaan meer uit van suggestie en laten het inkleuren van de onsmakelijke details grotendeels aan de kijker over. De (bewust) rommelige manier van filmen (trillende camera, onscherp beeld) zorgt verder voor een hoog realiteitsgehalte.
Desondanks is ‘Trespassers’ uiteindelijk geen film geworden die echt zal opvallen tussen de stortvloed aan horrorreleases waarmee de kijker vandaag de dag wordt overspoeld. Het belangrijkste punt van kritiek is dat de film op veel vlakken te voorspelbaar is en – met uitzondering van het verhaal achter de gepresenteerde legende – toch te veel het overbekende stramien aanhoudt. De volgorde waarin de hoofdpersonen ten prooi vallen aan de boze krachten waardoor ze geteisterd worden, is voor de doorgewinterde horrorfanaat (en zelfs voor minder in het genre ingewijde kijkers) wel erg makkelijk te voorspellen. Ook het slot van de film is niet bepaald sterk. In plaats van af te sluiten met een gevatte twist krijg je eerder de indruk dat de film botweg wordt afgekapt door een gebrek aan verdere inspiratie of vanwege een tijdslimiet. Een echt slechte film is ‘Trespassers’ uiteindelijk niet geworden, maar de prent vertoont toch te veel mankementen om echt op te vallen tussen de berg goede en minder goede releases die inmiddels boven horrorland uittorent. Jammer, want de film herbergt zeker veelbelovende momenten. Je krijgt toch de indruk dat een iets betere cast en een wat origineler script tot een zeer interessant gruwelwerkje hadden kunnen leiden.
Frank Heinen