Triple Agent (2004)
Regie: Eric Rohmer | 115 minuten | drama, thriller | Acteurs: Katerina Didaskalou, Serge Renko, Amanda Langlet, Cyrielle Clair, Grigori Manukov, Emmanuel Salinger, Dimitri Rafalsky, Jeanne Rambur, Vitalyi Cheremet, Bernard Peysson, Laurent Le Doyen, Emilie Fourrier, Alexander Koltchak, Vladimir Léon
Regisseur Eric Rohmer baseerde ‘Triple Agent’ op een waargebeurd spionage-incident in het Russische emigrantenmilieu in het Parijs van de jaren dertig. Hij heeft er echter geen spectaculair verhaal van gemaakt met achtervolgingen, gevechten en stuntwerk. ‘Triple Agent’ is boven alles een psychologisch drama, waarin morele dilemma’s naar voren worden geschoven. Hoeveel leugens kan een huwelijk verdragen? En welk politiek systeem is verwerpelijker: het nazisme of het stalinisme? Dit zijn zaken die Rohmer in deze film aan de kaak stelt.
Rohmer kan met recht een oude rot in het vak worden genoemd. Hij werd geboren als Jean-Marie Schérer in Nancy in 1920. Hij was in eerste instantie schrijver en filmcriticus, maar begon eind jaren vijftig aan een carrière als filmmaker. In eerste instantie was hij op dat gebied overigens weinig succesvol. Zijn debuutfilm uit 1959, ‘Le signe du lion’, werd pas in 1962 voor het eerst in de bioscopen gedraaid, en was een enorme flop. Pas in 1967 kreeg hij erkenning, voor zijn film ‘La collectioneuse’. Deze film was onderdeel van een zesdelige serie, ‘Six contes moreaux’ (Zes morele verhalen), gemaakt tussen 1962 en 1972. In deze verhalen krijgen de hoofdpersonen ieder te maken met een ethische keuze. Na ‘Six contes moreaux’ heeft Rohmer meerdere series speelfilms gemaakt met een centraal thema. De laatste serie, ‘Contes des quatre saisons’, is in 1998 afgerond. Tussen deze serie en ‘Triple Agent’ zit ‘L’Anglaise et le Duc’, een film die zich afspeelt tijdens de Franse revolutie.
Door de jaren heen is Rohmers stijl altijd hetzelfde gebleven: conversation pieces met levendige dialogen en uitermate realistische personages. Ook in ‘Triple Agent’ staan gesprekken tussen de diverse hoofdfiguren centraal. Op deze manier wordt in de loop van het verhaal pijnlijk duidelijk dat Fjodor Voronin feiten verdraait om de waarheid te verbloemen. Zijn ware aard blijft verborgen achter zijn welsprekendheid.
Serge Renko en Katerina Didaskalou zijn uitstekend gecast als Fjodor en Arsinoé. Renko straalt een bepaalde emotieloosheid en stijfheid uit, die verwacht kan worden bij een ongenaakbaar iemand als Fjodor Voronin. Didaskalou is als Arsinoé zijn tegenpool: warm, levendig en innemend. Deze van oorsprong Griekse actrice was eerder te zien in ‘Captain Corelli’s Mandolin’ (2001).
Als psychologisch drama is ‘Triple Agent’ erg geslaagd. De personages worden goed uitgediept. Echter, de rode draad van het verhaal wordt gevormd door bepaalde ideeën, en niet door gebeurtenissen. Het drama van de ontmaskering van Fjodor en de arrestatie van Arsinoé wordt snel afgewikkeld. In feite is ‘Triple Agent’ een film waarin veel wordt gepraat, maar weinig gebeurt. En dat is in dit geval helemaal niet erg.
Saskia Blokker
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 24 maart 2005