Truands (2007)

Regie: Frédéric Schoendoerffer | 107 minuten | actie, misdaad | Acteurs: Benoît Magimel, Philippe Caubère, Béatrice Dalle, Olivier Marchal, Mehdi Nebbou, Tomer Sisley, Ludovic Schoendoerffer, Anne Marivin, Alain Figlarz, Cyril Lecomte, André Peron, Ichem Saïbi, Christophe Maratier, Nicky Marbot, Olivier Bartélémy

Holy Mozes! Deze film is niet voor mensen met een zwakke maag. Het gaat er hard aan toe en bloederig en expliciet. Nu zijn we dat van het gangstergenre wel gewend, maar deze film gaat ver in het tonen van geweld. Okay, het ondersteunt de personages wel en gelukkig zijn die verder ook goed uitgewerkt, dus is het niet ‘leeg’. Toch mag je je afvragen hoeveel een film mag laten zien zonder zijn entertainment gehalte op te geven, we hebben hier ten slotte wel met een actiefilm te maken en geen opvoedprent, althans… Een ‘truand’ staat voor: een spijbelaar, of iemand die zijn plicht verzuimt. De titelverklaring zou kunnen zijn dat de mannen in deze film in wezen allemaal hun werkelijke plicht om redelijk en vooral beschaafd mens te zijn verzuimen. Hier betekent het waarschijnlijk ook: iemand die zichzelf boven de wet plaatst; voor gangsters is een ‘truand’ een geuzennaam die hun drang zich te doen gelden zonder rekening met wie dan ook te houden onderstreept. Wat ook betekent dat je niemand kunt vertrouwen behalve jezelf. Wat een eenzaamheid.

Frédéric Schoendoerffer is de regisseur van het (in Nederland) zeer ondergewaardeerde ‘Agents Secret’ uit 2004. Dit is een soort serieuzere variatie op ‘Mr. & Mrs. Smith’ (2005).  De uitstekende Vincent Cassel en Monica Bellucci (in het echt ook een stel) spelen de hoofdrollen. Dat deze film het niet beter heeft gedaan is een raadsel. Hetzelfde lijkt te gebeuren met ‘Truands’, wat waarschijnlijk toch weer te maken heeft met het feit dat de film van Franse makelij is. Films uit dat land moeten ofwel diepzinnig en artistiek zijn, lijkt het, of ze moeten zo bijzonder zijn dat ze wel móeten opvallen tussen de Hollywoodmassa, zoals ‘Amélie’ (2001).

‘Truands’ is qua gegeven niet zo bijzonder en ook filmisch geen mijlpaal, maar het is wel een goede film. Er wordt goed geacteerd, het verhaal zit niet te simpel in elkaar en de personages zijn goed uitgewerkt. In het gangstergenre doet hij niet onder voor zijn Amerikaanse vriendjes en is hij in sommige opzichten zelfs beter. Kijk, de gemiddelde Amerikaanse gangsterfilm, mits in het A circuit, houdt rekening met mensen van de filmkeuring. We weten dat die het erger vinden dat er af en toe geslachtsdelen in beeld zijn dan dat er mensen kapot worden geschoten, maar ook daarin zijn grenzen.

Laten beide nu volop gebeuren in ‘Truands’, die het dus wel kan shaken in de States. Een beetje begrijpelijk is het wel. Vooral de mannelijke kijkers onder ons houden wel van wat mooie naakte vrouwenlijven en kicken wel op een beetje geweld. Of wil Schoendoerffer ons toch ergens nog een beetje het gevoel meegeven dat dit niet helemaal jofel is? Na een film vol geld- en machtbeluste maniakken die hun frustraties afreageren met zeer grof geweld en iedereen die ze in de weg staat bruut afmaken en vervolgens vrouwen behandelen alsof het plakplaatjes zijn (en dan komen ze er nog goed vanaf) houd je niet echt een fijn beeld meer over van de mannen en hun wereldje en kun je je maar een ding afvragen: komt het ooit nog goed met ons (mensen)? U mag die vraag uiteraard zelf beantwoorden. Van de bad guys op de wereld zijn we in ieder geval nog niet af en hopelijk ook niet van regisseur Schoendoerffer, die ook te zien is als acteur in ‘MR 73′, een veelbelovende film van Olivier Marchal, die op zijn beurt weer een grote rol speelde in ‘Truands’. En zo wast de ene hand de andere.

Arjen Dijkstra