True Lies (1994)

Regie: James Cameron | 144 minuten | actie, komedie, romantiek, avontuur, thriller | Acteurs: Arnold Schwarzenegger, Jamie Lee Curtis, Tom Arnold, Bill Paxton, Tia Carrere, Art Malik, Eliza Dushku, Grant Heslov, Marshall Manesh, James Allen

Begin jaren negentig liep de celluloidemmer over van de persiflages op 007-films en ze waren niet allemaal van gelijke kwaliteit. De Bondparodisten van ‘True Lies’ leveren echter een staaltje vakwerk af, onderhoudend en spannend van begin tot eind. De film kan zich meten met de betere 007s en krijgt er nog een griffel bij voor het opvoeren van de huwelijksproblemen van geheim agent Harry – een running gag in de film.

Wat ‘True Lies’ gemeen heeft met de Bondfilms? Een perfecte balans tussen humor en actie, een goede opbouw met een spetterend slot en niet te vergeten de acteurs. Tia Carrere (rondborstig Aziatisch) zou niet misstaan als Bondgirl en Art Malik had perfect gepast als bad guy in bijvoorbeeld ‘Octopussy’ (1983).

Maar laten we de parallellen niet te ver doorvoeren. ‘True Lies’ is grotendeels afhankelijk van Schwarzenegger en met name zijn zelfspot. Hoogtepunt is toch wel het ritje in de Corvette met zijn liefdesrivaal in de film, Bill Paxton (autoverkoper Simon). Harry ondergaat hier soeverein het visserslatijn van de vrouwenveroveraar, om hem vervolgens op zijn nummer te zetten. Ook de actie mag er zijn, met hilarische schiet- en achtervolgingsscènes, die soms belegen zijn (weer dat paard in de lift), maar dan weer origineel (Arnie in zijn Harrier-straaljager). Tom Arnold is een prettige sidekick en Jamie Lee Curtis weet op haar eigen wijze zowel een tutje als een vamp uit de hoge hoed te toveren. Het is niet zo verpletterend als in ‘A Fish Called Wanda’ (1988), maar noem een actrice die haar rol beter in had kunnen vullen.

De plot is simpel: een Arabische boef (Malik) wil het kwade rijk Amerika een lesje leren, maar de opofferingsgezindheid van Arnie en co. is vanzelfsprekend groter. Iedere kijker weet dit en het wachten is op het moment dat de tijdklok op die onvermijdelijke atoombom begint te lopen. Regisseur James Cameron drukt deze verhaallijn slim genoeg subtiel naar de achtergrond, wat ruimte schept voor de capriolen van het gezin Tasker, dat aan het slot natuurlijk weer gezellig kan rummikubben. Maar niet voordat zowel vrouw Helen als dochter Dana (Eliza Dushku) vervaarlijk dicht bij de dood hebben vertoefd.

De twee verhaallijnen worden perfect met elkaar verweven, al had er in de film wel wat geknipt kunnen worden en zijn de Bondgrappen niet altijd even authentiek. Wie entertainment zoekt heeft aan ‘True Lies’ echter een goede en zeer gevulde avond.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 13 oktober 1994