Trust (2010)

Regie: David Schwimmer | 106 minuten | drama, thriller | Acteurs: Clive Owen, Catherine Keener, Liana Liberato, Jason Clarke, Viola Davis, Chris Henry Coffey, Noah Emmerich, Brandon Molale, Nicole Forester, Noah Crawford, Jordan Trovillion, Chameria Law, Gordon Michaels, Sarab Kamoo, Garrett Ryan, Zanny Laird

Drie films, drie genres, drie toppers. In het eerste decennium van de 21e eeuw kwamen in korte tijd drie films uit met pedofilie als belangrijk onderwerp. In drama ‘The Woodsman’ (2004) namen we een diepe duik in de psyche van een pedofiel, in satire ‘Little Children’ (2005) is de pedofiel het ongeleide projectiel dat het leven in suburbia bedreigt en in thriller ‘Hard Candy’ (2006) krijgt een kleine wraakster een praktiserend pedofiel in haar macht.

Ook in de Amerikaanse speelfilm ‘Trust’ (2010) speelt pedofilie een belangrijke rol. Hoewel de film wordt verkocht als thrillerdrama, staat hij mijlenver af van ‘Hard Candy’ en ligt hij meer in de lijn van ‘The Woodsman’, met dit verschil dat het in ‘Trust’ gaat om de slachtoffers en niet om de pedofiel. Thrillerelementen komen af en toe voorbij, maar die storen eerder dan dat ze iets toevoegen.

‘Trust’ moet het dan ook niet hebben van zijn plot, maar van zijn thema’s: de fragiliteit van familiebanden, de seksualisering van de maatschappij, de verwerking van trauma’s en het verlies van vertrouwen. In het eerste deel van ‘Trust’ zien we hoe de jonge Annie een virtuele relatie opbouwt met ene Charlie, een man die zich voordoet als tiener maar in werkelijkheid haar vader had kunnen zijn. Als ze elkaar in real life ontmoeten, volgt een verleidingsscène waar je onpasselijk van wordt. Een scène waarin zuiverheid en perversie in stilte langs elkaar schuren, totdat de camera godzijdank wegdraait.

Het tweede deel gaat over de verwerking van deze ontmoeting, waarbij de makers nooit vergeten hoe complex het zielenleven van een puber is. Dit deel handelt vooral over de verwijdering tussen vader en dochter, die ieder op een eigen manier met het gebeurde omgaan. Dochter wil terug naar een normaal leven, vader wil wraak. Dat deze twee doelen elkaar in de weg zitten, moge duidelijk zijn.

Helaas weten de makers niet altijd maat te houden. Vooral op het eind volgt dramatische scène op dramatische scène. Maar waar het drama soms ontspoort, blijft de uitwerking van de materie altijd genuanceerd. Bovendien wordt er uitmuntend geacteerd, met de jonge Liana Liberato voorop. Haar overgang van opgewekte tiener naar getroebleerd oud meisje, maakt ‘Trust’ bij tijd en wijle hartverscheurend. Zodat dit meer is dan een film die de gevolgen van pedofilie integer en diepgaand behandelt. ‘Trust’ is voor alles een drama dat je hard en diep raakt.

Henny Wouters

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 16 juni 2011